BETAAL DE REBELLEN VAN SCHOOLLAND

Heeft Vlaanderen liberalen? Neen, de partij die zich hier liberaal noemt, is intellectueel arm, mist rebellen, verafgoodt kleinburgerlijkheid, kleeft ‘linientreu’ aan het antiroomse verzet en toont dat met haar adoratie van het staatsonderwijs. Onderwijs is een recht dat toekomt aan de ouders, niet aan de staat. Applaus voor het thuisonderwijs.

Een Vlaamse staatsschool is vandaag geen staatsschool, wel een gemeenschapsschool. Wie het verschil kent tussen een staatsschool en een gemeenschapsschool, hij mag het zeggen.

Gelukkig zijn er liberalen – hoewel zij zich zo niet noemen – buiten de VLD die illustreren dat zij vrij zijn en de eenheidsworst van het Vlaamse ministerie van Onderwijs, mee gedraaid door de Guimardstraat en de systeemscholen (van bijvoorbeeld de Steinerstrekking), onappetijtelijk vinden.

Hebt u buiten een verdediging door dik en dun van het staatsonderwijs al ooit een tekst gelezen van de VLD over scholen en scholieren die vrijgevochten, consequent en met geld in de hand opkomt voor de vernieuwers? Die pleit voor een schoolcheque, een leerbon en thuisonderwijs?

Neen, een Vlaamse partijliberaal van vandaag zweert bij de vrijzinnigheid (de katholieken die dachten dat de VLD als opvolger van de PVV pluralistisch zou zijn en overstaken, zijn weg of monddood), bij staatsonderwijs en hatelijke kritiek op het katholiek onderwijs. Vrij onderwijs gaat verder en is trouwens indrukwekkender dan katholiek onderwijs, want dat laatste werd een versuikerde, elitaire, slap christelijke variant van het staatsonderwijs.

Regulier onderwijs = kazerneregime. Geld is interessant en nodig in het onderwijs. Over dat geld hebt u bij monde van minister van Onderwijs Frank Vandenbroucke (SP.A) in de voorbije weken voldoende gehoord. Hebt u evenveel gehoord over de inhoud, de kwaliteit, het rendement, de veelvormige opvoeding in Vlaanderen? Op blz. 72 verschijnt de reportage ‘Zonder school leer je tot tienmaal sneller’, met een brug naar de webstek, waarin Trends bericht over het thuisonderwijs of de homeschooling. Thuisonderwijs vormt de scholieren in de huiskamer. Zij behalen hun diploma voor de centrale examencommissie, beter bekend als de middenjury, en leren door de band vijf- tot tienmaal sneller dan hun leeftijdsgenoten.

Het reguliere onderwijs van de staat en de katholieken blijft ondanks gefrunnik aan bijkomstigheden een kazerneregime. De schoolbel vervangt de klaroen. Elke dag marcheren de schoolpiotten voor dag en dauw de bus op en starten rond 8.30 uur voor een monotone rondedans van vakken, gezeten in dezelfde bank, tussen dezelfde leerlingen, tussen dezelfde muren, tussen dezelfde vliegen, bij dezelfde draaimolen van leraren. Zes jaar aan een stuk, met ‘s avonds huistaken en de voorbereiding van toetsen. In dat stereotype systeem worden leerlingen die boven het gemiddelde begaafd zijn – de helft en het gaat dus om honderdduizenden jongelui – stelselmatig achteruitgeduwd en schoolmoe gemaakt. Wat een verprutsing van uren, talenten, kansen.

Thuisonderwijs zal nooit een vervanging zijn, want het vergt van de ouders een Tatidealismus om stil van te zijn. Thuisscholen zouden wel meer kansen moeten krijgen en op een niet-discriminerende manier gefinancierd moeten worden. Thuisscholieren kosten hun opvoeders inderdaad een stuk meer dan de 150.000 euro die een middelbare leerling tijdens zijn schooljaren vraagt aan de belastingbetaler. De thuisleraar offert er zijn hele of een pak van zijn inkomen aan op, richt een aangepaste ruimte in, koopt boeken, verzint uitstappen, doet bijkomend beroep op betaalde of onbetaalde mentoren en repetitoren en stort langs zijn belastinggeld voor de 150.000 euro per kop in het klassieke onderwijs.

Tijd voor de ‘leerbon’. Deze discriminatie zouden echte liberalen al lang opgemerkt hebben en er dus het nodige voor gedaan hebben om haar uit te gommen. Niet dus in Vlaanderen, zie het uitgangspunt. De thuisscholen groeien, hun eerste belangenverdediging wordt georganiseerd door Alexandra Colen (VB), zelf een thuislerares, en een knap idee circuleert bij de thuisonderwijzers. Oud-thuisdocent Jos Verhulst, met een linkse pedigree en ex-leraar van de Antwerpse Steinerschool, pleit voor de leerbon.

Een leerbon is de som die thuisscholende ouders ontvangen voor hun kinderen als die succesvol examen afleggen voor de middenjury. De leerbon is jaarlijks gelijk aan de 6500 staatseuro voor de reguliere leerling. De leerbon is resultaatgebonden, de financiering van de Vlaamse scholen is niet resultaatgebonden. Of zij successen of buizen produceren, maakt niks uit, de geldstroom vloeit. Thuisonderwijs is een zwellende niche die respect en geld verdient. Waar blijft een wetsvoorstel?

De auteur is directeur van Trends.

Reacties: frans.crols@trends.be

Frans Crols