Belgische aandeelhouders bezorgd over gang van zaken bij AB InBev

Enkele Belgische familiale aandeelhouders van AB InBev zijn niet te spreken over de jongste ontslagronde bij de brouwer. Via de raad van bestuur van het brouwconcern streven ze naar een verzoening. Maar het ongenoegen gaat verder dan enkel dit conflict.

De situatie bij AB InBev zit muurvast. De brouwer wil 800 banen schrappen in West-Europa, waarvan 263 in België. De vakbonden blokkeerden daarop de brouwerijen in Leuven, Jupille en Hoegaarden. Van een dialoog tussen vakbonden en directie is sindsdien geen sprake, en een tekort aan de bieren van AB InBev in winkels en cafés komt met de dag dichterbij.

De nieuwe ontslagronde wordt door vakbonden en media geïnterpreteerd als een symptoom van de harde ‘AmBevisering’ van de onderneming. De Braziliaanse CEO Carlos Brito wordt als zondebok van dat kille saneringswerk uitgejouwd. De werkelijkheid is wellicht genuanceerder.

Want sinds begin 2010 is Jo Van Biesbroeck het hoofd West-Europa van AB InBev. Deze Leuvenaar en ancien van de onderneming sleutelde vanaf 2003-2004 aan de nieuwe strategie van het toenmalige Interbrew. Kort gezegd komt die neer op meer uniformiteit, harmonisering, een gestroomlijnd conglomeraat. Dat verklaart mee het verbond tussen Interbrew en AmBev vanaf de lente van 2004. De Zuid-Amerikanen hadden een gelijkaardige oefening al succesrijk afgerond. De discrete Van Biesbroeck staat bekend als een man van harde beslissingen. Maar hij is ook een man van zijn woord. De ancien van de voormalige Brouwerijen Artois toonde zich begin deze week danig verrast door de verhitte situatie bij de brouwer.

De Belgen morren

De Belgische familiale aandeelhouders zijn almaar minder tevreden met de gang van zaken bij de brouwer. Trends nam contact op met negen familieleden. Drie weigerden alle commentaar. Anderen toonden – op voorwaarde dat ze anoniem geciteerd worden – hoe bij hen het ongenoegen gist.

De Belgische familiale aandeelhouders, goed voor een belang van circa een derde in de wereldbrouwer, zijn gegroepeerd via drie centrale familiale takken. Elke tak vaardigt één bestuurder af naar de raad van bestuur. Er is de tak Sébastien, rond bestuurder Arnoud de Pret. De tweede tak, Patri, verzamelt rond Alexandre Van Damme. Tak drie, Eugénie, groepeert voornamelijk de familie de Spoelberch uit Wespelaar. Grégoire de Spoelberch is de bestuurder voor Eugénie. De Belgen leveren daarnaast nog een vierde bestuurder. Stéfan Descheemaeker is geen familielid, maar werkt als een brugfiguur en consensuspersoon voor de Belgische families. De voormalige directeur strategie van de brouwer is nu de financiële directeur van Delhaize.

De raad van bestuur van de aandeelhouders rond de tak Sébastien hield maandagavond 18 januari inderhaast een bijzondere algemene vergadering. Een van de centrale punten waren de aangekondigde ontslagen bij AB InBev België.

Trends hoorde enkele getuigenissen van bezorgde aandeelhouders. “Ja, we zijn toch wel verrast door deze situatie en de scherpe teneur in de media”, slaakt een familielid van Sébastien een heel diepe zucht. “Binnen de families heb je twee strekkingen. Je hebt de aandeelhouders die vooral kijken naar het financiële plaatje. Die willen dat het bedrijf zo snel mogelijk de schuldenlast verlaagt na de overname van Anheuser-Busch. Daarnaast heb je een strekking die minder denkt aan de portefeuille, en meer aan alle stakeholders. Zij hebben meer oog voor het patrimonium. Bier brouwen en traditie. Onze families zijn echt wel sociaal voelend. En dit ligt uiteraard zeer gevoelig. Dit is België, onze achtertuin. Het gebeurt niet in Rusland of Argentinië.”

Ook een andere aandeelhouder van de tak Sébastien toont zich bezorgd. “Sommige familieleden zitten echt wel verveeld met deze herstructurering. De focus op winstgevendheid is te veel een beleid voor de korte termijn. Een langetermijnbeleid zou kunnen zijn om de biermarkt opnieuw te dynamiseren. Ik drink trouwens steeds minder bier van AB InBev. Ik ben namelijk een bierliefhebber. Ik hou van de producten van de kleine, artisanale brouwers. AB InBev wordt steeds meer de Coca-Cola van het bier. Ik vind dat een spijtige evolutie. Maar aan de andere kant heb je natuurlijk die schitterende bedrijfscijfers op de korte termijn.”

Ruimte tot onderhandelen

Diverse Belgische familieleden benadrukken dat ze niet op de hoogte waren van de herstructurering. Dat is ook logisch, want het gevolg van de beleidskeuze aan het einde van de jaren tachtig. Bij de fusie van Jupiler (Jupille) en Stella Artois (Leuven) trokken de families zich terug uit de dagelijkse leiding. Ze groepeerden zich in de raad van bestuur. Na de beursgang (2000) en de samenwerking met AmBev (2004) werd de afstand tussen de dagelijkse leiding en de familiale aandeelhouders nog groter. “Onze macht is wel héél beperkt geworden”, zucht een familielid van Sébastien. Een stelling die wordt bevestigd door een familiale aandeelhouder van de tak Eugénie. “Ik weet niet meer dan een gewone kleine aandeelhouder. Uiteraard zit ik verveeld met die tv-beelden van de acties. Maar wij zijn vooraf nooit op de hoogte gebracht van die herstructureringen.” Ook een andere familiale telg van Eugénie noemt zich “geschokt en verveeld. Maar AB InBev is een enorme groep geworden. Vroeger konden we het imago nog bijsturen, toen hadden we nog invloed”.

De familiale bestuurders bij het concern zijn natuurlijk wel volledig op de hoogte van wat zich werkelijk afspeelt bij AB InBev. Maar de doorstroming van die informatie naar de familiale achterban verloopt moeizaam. Ook omdat de scheidslijn tussen wat wel en niet mag worden gezegd bijzonder omzichtig wordt benaderd, omwille van de wetgeving over voorkennis.

Omgekeerd zal het familiale ongenoegen wellicht toch zijn weg vinden naar de familiale bestuurders. Daar luidt het dat naar de beste oplossing wordt gezocht.

Vergadering

Tijdens de bijzondere algemene vergadering van maandagavond waren de aangekondigde ontslagen bij AB InBev België een van de centrale discussiepunten. De situatie werd er als zeer delicaat omschreven. Maar het is ook typisch voor het onderhandelingsspel dat de vakbonden de spierballen laten rollen. “De wet-Renault verplicht het bedrijf tot een harde en brutale mededeling van de ontslagen”, zegt een deelnemer aan de vergadering. “Maar de markt heeft altijd gelijk. De bierconsumptie daalt. Een bedrijf dat dan niet ingrijpt, kwijnt weg. Dat is heel rationeel verklaarbaar. Het is nu aan de directie om dat heel duidelijk te communiceren. De onderneming moet daar heel hard aan werken. En we gaan een goed akkoord sluiten. Zowel de vakbonden als de directie zijn op de goede weg.”

Door Wolfgang Riepl

“Ik weet niet meer dan een gewone kleine aandeelhouder” (een lid van een familie achter AB InBev)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content