België krijgt bankgeheim ‘light’

Vanaf 1 januari 2010 wisselt ook België fiscale informatie met de Europese lidstaten uit. Het einde van het bankgeheim, vrezen velen. Maar minister van Financiën Didier Reynders (MR) nuanceert.

De uitwisseling van fiscale informatie zal een nationalisering van het spaarwezen ontketenen”, zegt François Parisis, directeur estateplanning van Puilaetco Dewaay. De bank wou eindelijk eens duidelijkheid over de informatie-uitwisseling, en stelde liefst 170 concrete vragen aan de politieke verantwoordelijken. De antwoorden werden maandag besproken tijdens een conferentie waar 800 geïnteresseerden voor opdaagden. De kwestie leeft, want veel belastingplichtigen vrezen met de billen bloot te komen te staan.

Didier Reynders (MR), de federale minister van Financiën, gooit in zijn antwoorden olie op de golven: “De opheffing van het bankgeheim voor Belgische inwoners met rekeningen in het buitenland en voor buitenlandse inwoners met rekeningen in België, betekent niet dat het bankgeheim volledig afgeschaft wordt. Mensen met een rekening in het buitenland zitten in een andere situatie dan Belgen die enkel rekeningen in België hebben. Uiteraard moeten we de individuele rechten van de burgers beschermen. Maar als een administratie over aanwijzingen van fiscale fraude beschikt, is het toch normaal dat ze die doorgeeft? Belastingontduiking is tenslotte een strafbaar feit, dat de rijksmiddelen aantast en veroorzaakt oneerlijke concurrentie.”

België schakelt op 1 januari 2010 van een bronheffing op de rentes van buitenlanders over naar de automatische uitwisseling van gegevens met de andere Europese lidstaten. Daarnaast sluit ons land administratieve samenwerkingsakkoorden met diverse landen. Zal België daarom zomaar alles openbaar maken? Dat is niet de bedoeling, zegt de vicepremier.

Ondertussen heeft ons land dankzij de Europese spaarrichtlijn al 235.000 gegevens over rente van Belgen in het buitenland ontvangen (inkomsten 2006). Reynders: “De meeste gegevens gaan over zeer kleine rentebedragen (van een twintigtal euro). De Belgische fiscus onderzoekt de inlichtingen op basis van een kosten-batenanalyse, rekening houdend met het rechtvaardigheidsprincipe. Inkomsten van minder dan 20 euro zijn geen prioriteit.”

Vermogensbelasting

Ondertussen maken steeds meer Belgen zich zorgen over de invoering van een vermogensbelasting, zeker als eind 2014 de effecten aan toonder tot de geschiedenis behoren. Reynders lacht die vrees weg: “De kosten van de inning staan niet in verhouding tot de mogelijke opbrengsten. Bovendien bestaat in ons land geen volledig vermogenskadaster en hebben praktisch alle landen die maatregel al lang afgeschaft.”

Een heffing op de meerwaarden ziet Reynders al evenmin zitten. Reynders: “Die zou in elk geval met een aftrek van de minwaarden gepaard moeten gaan. De jongste tijd liepen de spaarders door de financiële crisis echter aanzienlijke verliezen op. Er is dus op dit ogenblik geen reden om zo’n systeem in te voeren.”

Voorts verzet de vicepremier zich tegen een algemene sociale bijdrage (ASB) en een opheffing van het bevrijdende karakter van de roerende voorheffing. Reynders: “Roerende inkomsten worden al belast tegen een afzonderlijk tarief (15 procent voor de intresten en 25 procent voor de dividenden) en via een voorheffing. Daardoor moet de belastingplichtige de reeds belaste roerende inkomsten niet meer in zijn aangifte vermelden. Als dit bevrijdende karakter van de roerende voorheffing afgeschaft wordt, zal de belastingplichtige al zijn roerende inkomsten moeten aangeven. Die zouden dan worden samengevoegd met de andere inkomsten en tegen het marginale tarief belast.”

Ten slotte heeft de federale minister van Financiën een waarschuwing voor de belastingplichtigen die meerdere rekeningen in Luxemburg hebben, maar er slechts één aangeven op hun aanslagbiljet. Daarmee riskeren ze een boete van 1250 euro per inbreuk. Hoewel het Groothertogdom niet het recht heeft om aan de banken informatie te vragen met het oog op het belasten van binnen- of buitenlandse klanten, is het Luxemburgse bankgeheim niet absoluut. Er bestaan wettelijke uitzonderingen. Reynders: “Zelfs het Zwitserse bankgeheim wordt opgeheven in geval van een strafrechterlijk misdrijf, een burgerlijke procedure (nalatenschap, scheiding), faillissement en fiscale fraude.”(T

E.P.