Belgacom zonder bemiddelaar

Even abrupt als hij in 2008 naar Belgacom overstapte, is Grégoire Dallemagne er weggegaan. Officieel herdefinieert Belgacom de functie van directeur strategie.

Grégoire Dallemagne, de executive vice president Strategy die vorige week plotseling afscheid nam van Belgacom, had vijf petjes op in het bedrijf. Daarmee was hij als jongste van het slechts zevenkoppige managementcomité belangrijker dan de wollige term ‘strategie’ laat vermoeden.

Dallemagne was de eindverantwoordelijke voor innovatie bij Belgacom, niet onlogisch voor een directielid dat het strategisch plan redigeert. Hij arbitreerde tussen de divisies bij de opstelling van de jaarlijkse budgetten. Dat paste in zijn taak om de kortetermijnprojecten af te toetsen aan het vijfjarenplan. Daarnaast had hij de eindverantwoordelijkheid voor innovatie en rapporteerde hij over de grote transformatieprojecten.

Het waren taken die soepelheid, standvastigheid en tact vergden en heel veel contacten doorheen de organisatie. “Hij nam altijd tijd om te luisteren”, zegt een voormalig medewerker. Daarbuiten had Dallemagne bij Belgacom nog twee cruciale gebieden onder zich: business intelligence en regulering.

Belgacom is ironisch genoeg nog altijd beklaagde in een zaak die nog door Grégoire Dallemagne zelf is aangespannen. Die gaat terug tot de tijd dat Dallemagne de voluntaristische algemeen directeur was van prijsvechter Tele2 Belgium, die hij vanaf 2003 met ‘2,4 cent per minuut’ in felle rood-gele letters op de kaart zette.

Dat werkte tot Telenet begon met de ‘onbeperkte’ belformule FreePhone en Belgacom in juni 2005 met Happy Time. Dallemagne trok naar de raad voor de mededinging en probeerde vergeefs de tariefformule van Belgacom te doen schorsen. In september 2009 noemde het auditoraat van de raad voor de mededinging zijn ‘wurgprijzen’-klacht terecht. Er is nog altijd geen uitspraak.

Fulbright Foundation

Dallemagne is de jongste van vier van een Mercedes-garagehouder uit Charleroi. Als handelsingenieur ruilde hij de auditafdeling van Arthur Andersen al snel voor de telecom, die toen volop liberaliseerde. In januari 1999, in volle dotcomhype, vertrok hij met vrouw en kind en met steun van onder meer de Fulbright Foundation naar de University of Chicago voor een tweejarige MBA.

“Ik wou voeling krijgen met wat er in de VS gebeurde”, zei hij in 2003 over die avontuurlijke zet. Hij liep stage bij de Microsoft-divisie eXpedia, maar werd uiteindelijk gestrikt door de Zweedse investeringsmaatschappij Kinnevik, waar hij kon beginnen als assistent van Lars-Johan Jarnheimer, de CEO van een van haar participaties, Tele2. “Een heel goede leercurve”, noemde Dallemagne dat. Hij was even interim financieel groepscontroller en dan financieel directeur van een aantal Luxemburgse Tele2-filialen.

Danielle Jacobs, directeur van gebruikersorganisatie Beltug, die geregeld met Dallemagne rond de tafel zat, noemt hem “op-en-top professioneel, heel positief om mee samen te werken”.

Marketeer de l’Année

In 2005 betekende de overname van Versatel een kwantumsprong voor het Tele2 van Dallemagne. In België ging zijn bedrijf van dertien naar 170 werknemers. Voortaan had hij een eigen netwerk en een zakelijk aanbod. Maar het miljoenenverlies bleef. Hij vertrok bij Tele2 in april 2008, zeven maanden nadat KPN de Belgische tak overnam voor 107 miljoen. In november 2007 was hij nog tot Marketeer de l’Année verkozen.

“Ik kreeg gewoon een goed aanbod”, zegt Dallemagne, wiens managementvennootschap in boekjaar 2007 (17,5 maanden) 963.000 euro aan toegevoegde waarde liet optekenen.

Zijn overstap naar Belgacom sloeg in als een bom. In IJzeren Gordijn-termen was het een oversteek van West naar Oost. Dallemagne was voorzitter van het Platform Telecom Operators, de belangrijkste lobby tegen Belgacom. “Heel jammer dat hij overstapte”, zegt Danielle Jacobs. Van het Platform werd daarna nog weinig vernomen.

Dallemagne, die behoorlijk Nederlands spreekt, geniet momenteel van de vakantie met zijn vrouw en vier kinderen. Hij heeft nu meer tijd voor het coachen van starters binnen het Netwerk Ondernemen Brussel, een peterschap waarover Alexandra Leunen van de beginnende onlinemarketeer Lemon Crush “in de wolken” is.

Door Bruno Leijnse, illustratie Daan Rosseels

Belgacom is nog altijd beklaagde in een zaak die nog door Grégoire Dallemagne zelf is aangespannen.