Bach is God

Begin januari staat traditiegetrouw de Bach Academy Brugge op het programma. Van 15 tot 20 januari wordt Bachs muziek binnenstebuiten gedraaid en belicht vanuit één thema. Dit jaar is dat 'hemel op aarde'. De spilfiguur is opnieuw Philippe Herreweghe en zijn Collegium Vocale Gent. Hij brengt op 20 januari twee pinkstercantates en het Hemelvaartsoratorium in een klassieke uitvoering. En hij nodigde ook Andreas Brantelid uit, de jonge stercellist die Bachs onsterfelijke cellosuites brengt. Herreweghe werkt ook mee aan minder evidente producties. Lebenslicht bijvoorbeeld: het verrassende filmproject van cineaste Clara Pons. In die film portretteert ze drie generaties mannen op flarden muziek van Bach. Met Josse De Pauw en Valentijn Dhaenens in de hoofdrollen moet dat diep snijden. Pons is geen onbekende: de Belgisch-Catalaanse cineaste, pianiste en regisseur werkte als regieassistent in De Munt, de Ruhrtriennale en Theater Basel. De ontmoeting tussen Ernst Reijseger en Erik Bosgraaf, op 16 januari in De Werf, belooft even spannend te worden. De cellist en de blokfluitist-recorderkunstenaar zijn niet vies van een compositorisch experimentje, geïnspireerd op Bach. Residentieartiest Claire Croizé houdt zich op 17 januari ook niet letterlijk aan Bachs partituur. In Flowers (we are) doet ze een dansperformance op muziek die losjes is gebaseerd op Bachs Das Wohltemperierte Clavier en koralen. Het is haar eerste samenwerking met een hedendaagse componist: Matteo Fargion, een Italiaan die al vaker producties deed in het Brusselse Kaaitheater.