Antwerpen verdient beter dan een referendum

Zondag mag de Antwerpse bevolking via een referendum duidelijk maken of ze voor of tegen de Lange Wapperbrug is. Deze volksraadpleging had er nooit mogen komen. De vraag overstijgt het gemeentelijke niveau, omdat mobiliteit en economie Vlaamse bevoegdheden zijn. Een volksraadpleging is enkel denkbaar over eenvoudige kwesties, genre ondergrondse parking. Het Oosterweeldossier is echter te technisch. Niet elke sinjoor heeft het voorrecht aan tafel te zitten met BAM-ingenieur Patrick Debaere, die in twee uur zelfs de meest grondige kritiek kan weerleggen. Niet elke sinjoor kan dus in eer en geweten stemmen over dit monsterproject.

De vraag is bovendien te simplistisch. Het actiecomité stRaten-generaal roept de voorstanders van een licht gewijzigd tracé (met aanpassingen rond het Sportpaleis) op om ‘neen’ te stemmen. Een ‘ja maar’ wordt zo een ‘neen’. Die oproep toont de nutteloosheid van de raadpleging aan. Het resultaat kan en zal naar alle kanten geduid worden.

Deze discussie moet niet gevoerd worden via een plebisciet. Ze hoort thuis bij de administratie, de beleids- en ten slotte de controleorganen. Parlementaire democratie, heet dat. Politici worden gekozen om afgewogen en met kennis van zaken te beslissen. Ze moeten desnoods op tijd en stond bijsturen waar nodig, wat voor de Lange Wapper veel te laat is gebeurd. Vandaag hun huik naar de wind zetten omdat ze vrezen dat de kiezers hen zullen afstraffen, getuigt van weinig politieke moed. Wie niet durft te beslissen, mist de competentie om te besturen.

En de Lange Wapper was sowieso al geen toonbeeld van behoorlijk bestuur. Vanaf het begin was duidelijk dat transparantie het moest afleggen tegen regionale, economische, politieke en bedrijfsbelangen. De Beheersmaatschappij Ant-werpen Mobiel werd de koepel om via dure projecten allerhande lobby’s (de havengemeenschap, De Lijn, de Fietsersbond, de Linkeroever) voor zich te winnen. De design, build, finance, maintain-formule hing met haken en ogen aan elkaar. Dat uiteindelijk slechts één consortium een best and final offer mocht indienen, vloekt met alle internationaal gangbare praktijken.

Het wantrouwen van de Antwerpenaar tegen de besluitvorming over de Lange Wapper is dus gerechtvaardigd. Een volksraadpleging kan een uitlaatklep zijn, maar is niet het gepaste antwoord. Er is wel nood aan een gedegen parlementair onderzoek naar de totstandkoming en de uitwerking van het BAM-tracé.

De BAM heeft de bal meer dan eens mis geslagen. Net als de Antwerpse politiek. Maar de sinjoor mag daar niet het slachtoffer van worden. En dus moet de Lange Wapper gebouwd worden. Want als de brug in de vuilbak verdwijnt, duurt het waarschijnlijk nog jaren eer er een consensus wordt gevon-den over een waardig en betaalbaar alternatief. Een uitstel is niet gerechtvaardigd.

FocusHoe de Lange Wapper een Grote Flopper werd, blz. 42

MensenHet gezicht: Patrick Debaere, blz. 130

Door Hans Brockmans

Wie niet durft te beslissen, mist de competentie om te besturen.