Analytische perfectie

Greta Meert is een van éminences grises van de Belgische hedendaagsekunstwereld. Haar galerie in Brussel bestaat dit jaar dertig jaar. Ter gelegenheid daarvan brengt ze een ode aan een van haar sterkhouders van het eerste uur: Thomas Struth. Het is al de achtste tentoonstelling van de Duitse fotograaf, die in 1988 als eerste exposeerde bij Greta Meert. Hij palmt drie verdiepingen in van het monumentale art-nouveaupakhuis dat de Gentse architecten Robbrecht & Daem onder handen namen.

Boven hangt een oude reeks stadsbeelden in zwart-wit, die de essentie van steden zoals Milaan, Chicago, Dusseldorf en Tokio proberen te vatten. Beneden hangen foto’s van plekken waar de mensheid een technologische sprong voorwaarts maakt, zoals datacentra en ruimtestations. Tussenin is een nieuwe reeks te zien met beelden van dode dieren, die waardig zijn afgebeeld als intiem studieobject.

Struths werk is monumentaal en lijkt kil of afstandelijk. Maar achter de analytische façade van dode dieren, laboratoriumgezichten, scheikundelokalen, ruimtestations en fabrieken schuilt een extreme zorg voor compositie en detail. Niets in zijn werk is toeval: subtiel verwijst hij naar de geschiedenis van de schilderkunst.

Thomas Struth, tot 31 maart bij Galerie Greta Meert in Brussel

Analytische perfectie

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content