De fiscus krijgt meer inkijk

© belga

De Kamer stemt woensdag 16 maart over het wetsontwerp ‘diverse bepalingen’. De wet perkt het bankgeheim een stuk verder in en opent voor fiscale zondaars ook mogelijkheden om het met het gerecht op een akkoordje te gooien.

Het bankgeheim in ons land staat al een poos onder druk. Niet omdat de regering werk zegt te willen maken van de strijd tegen de fiscale fraude – dat zegt ze al jaren en dat is nog nooit een reden geweest. Wel omdat ons land opnieuw een weinig benijdenswaardige plaats dreigt te krijgen op de zogenaamde ‘grijze lijst’ die de rijkelandenclub OESO bijhoudt van belastingparadijzen. België had twee jaar terug al een keer het genoegen om op die lijst te prijken. Toen was het nog genoeg om een paar belastingverdragen af te sluiten met andere landen, om van de lijst af te raken. Maar intussen heeft de OESO ook de afschaffing van het bankgeheim als norm gesteld.

Vrijwel alle partijen hebben zich de voorbije maanden in het debat gemengd en er circuleerden in het parlement verschillende wetsvoorstellen. Voornaamste strijdpunt was: vanaf wanneer krijgt de fiscus het recht om bij een bank gegevens op te vragen? In het voorstel van de SP.A was dat bijvoorbeeld al ‘zodra de verschuldigde belasting meer bedraagt dan blijkt uit de aangifte’. In het ontwerp dat de aftredende regering nu aan haar nog steeds bestaande parlementaire meerderheid voorlegt, heet het dat er aanwijzingen van belastingontduiking moeten zijn. Bewijzen zijn niet nodig, maar er moeten toch duidelijk aanwijsbare elementen zijn. Zoals het bestaan van een buitenlandse rekening die niet is aangegeven, of uiterlijke tekenen van welstand die niet overeenstemmen met het inkomen op de aangifte. De hoogstpersoonlijke inschatting hierover van een controleur volstaat niet: minstens een directeur moet zijn analyse delen. En als de fiscus besluit dat de opheffing van het bankgeheim aangewezen is, krijgt de belastingplichtige altijd nog 30 dagen de tijd om aan te tonen dat er van fraude geen sprake is.

Rekeningen wegstoppen zal trouwens niet meer kunnen: de Nationale Bank zal zo nodig aan de fiscus kunnen meedelen bij welke banken een belastingplichtige rekeningen aanhoudt. Daartoe komt er een nationaal register.

De liberalen – allang vergeten dat zij het eigenlijk waren die de stekker uit deze regering trokken – waren slechts bereid om deze oplossing voor het bankgeheim te steunen, als die meteen ook gekoppeld werd aan een minnelijke schikking voor fraudeurs. Die staat dan ook in hetzelfde ontwerp. Wie betrapt is op iets waarvoor hij wel een boete maar geen gevangenisstraf riskeert, kan aan het Openbaar Ministerie vragen om een minnelijke schikking te treffen.

Dat de regering in laatste instantie het parlementaire laken naar zich toe trok, zorgde voor zure oprispingen bij de partijen die voor het bankgeheim graag een paar stappen méér hadden gezet: SP.A en Groen! Maar ook de N-VA reageerde gepikeerd: de manier waarop zij buitenspel gezet werd, zegt immers veel over haar reële machtspositie.

Luc Baltussen (bron:Knack)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content