'Voer een CO2-taks in'

280 windmolens en 6,4 miljoen zonnepanelen erbij tegen 2020. Dat is de ambitie van Vlaams minister van Energie Bart Tommelein (Open Vld). Alvast drie windmolens langs de E40 in Melle en Wetteren mogen worden geschrapt uit de tussenstand. Kunstenaar Wim Delvoye, die in de buurt een kasteel bezit, trok naar de Raad van State, die de milieuvergunningen van de molens vernietigde.Telkens weer blijkt dat de verhouding tussen publiek en particulier belang behoorlijk scheef zit. Hoewel het merendeel van de bevolking voor meer hernieuwbare energie is, fnuikt het nimby-syndroom (not in my back yard) een pak investeringsplannen.Tegelijkertijd is het Energieplan slechts een deel van de oplossing. Het heeft als nadeel dat het een keuze maakt: wel wind en zon, geen grootschalige biomassa. Die keuze behoort toe aan de markt. De overheid moet het kader bepalen, controles uitoefenen en heldere doelstellingen formuleren.Het vijftiende Special Report van de Verenigde Naties is duidelijk. De uitstoot van broeikasgassen verminderen zou de voornaamste bekommernis van een klimaat- en energiebeleid moeten zijn. Dan volgen de wind- en zonne-energie vanzelf wel.William Nordhaus, een van de twee winnaars van de Nobelprijs Economie, toont al jaren dat de impact van de klimaatverandering en energieverbruik moet worden meegenomen in economische modellen. Die externe kosten worden nu amper becijferd, waardoor pakweg transport en mobiliteit veel goedkoper worden betaald dan hun werkelijke kostprijs.De meest efficiënte manier om daar een mouw aan passen, is een CO2-taks in te voeren. Dat zo'n taks werkt, bewijst het emissierechtensysteem voor een deel van de Europese industrie. De recente stijging van de prijs om een ton CO2 te mogen uitstoten van ongeveer 7 naar 20 euro per ton, keldert nu al de rendabiliteit van de kolengestookte elektriciteitscentrales.