Soudal-baas Vic Swerts: ‘Voor enkele miljoenen haal ik het kot niet meer overhoop’

De Kempense topondernemer Vic Swerts heeft net de viering van 50 jaar Soudal, het door hem opgerichte bedrijf, achter de rug. Tijd om een balans op te maken, en af te rekenen met een voetbalclub.

Het heeft lang geduurd, maar Vic Swerts vindt dat hij milder is geworden. Al kan daaraan getwijfeld worden, op basis van de lacherige reacties rond de tafel. De 77-jarige oprichter en eigenaar van Soudal, een wereldspeler in voegkitten, lijmen en polyurethaanschuim, liet zich voor het gesprek vergezellen door zijn CEO en trouwe rechterhand Dirk Coorevits, en door zijn schoonzoon Jurgen Vandervelden. Dat de aanwezigheid van die laatste, directeur Benelux van Soudal en verantwoordelijk voor corporate development, onvermijdelijk vragen over zijn opvolging opriep, nam Swerts er zonder morren bij. Het gezelschap was dan ook in feestmodus, en niet alleen door de sterke resultaten. De boude uitspraak uit 2011 dat de omzet zal groeien tot 1 miljard euro tegen 2020, blijft nog altijd overeind, zeker nu Soudal een oorlogskas van 100 miljoen euro heeft gevuld voor overnames en andere investeringen.

Bovendien was er eind vorige week de lang uitgestelde viering van het 50-jarige bestaan van de groep. Daarvoor werden directeurs uit alle windhoeken ingevlogen. Soudal telt 62 buitenlandse filialen en 16 fabrieken. 2016 was het jubileumjaar. Maar de festiviteiten konden pas nu doorgaan omdat de constructie van een nieuwe bedrijfshal, waar het feest zou plaatsvinden, vertraging had opgelopen. En Swerts zou Swerts niet zijn als hij zich ook nu niet aan het kostenplaatje zou storen. “Toch veel geld,” klinkt het, “maar het is plezant, als het goed gaat”, zegt hij nadat we de splinternieuwe en fraaie bedrijfsfilm te zien hadden gekregen, waarin dochter Nel, een concertpianiste, prominent figureert. Al doet het hem nauwelijks iets om zijn imperium bewierookt te zien. “Dat is geen kwestie van een dikke nek te zijn, maar je wordt dat gewoon na al die jaren”, aldus Swerts, die eerst zijn verhaal kwijt moest over zijn wedervaren bij de voetbalclub Westerlo. Soudal had vorig jaar aangekondigd de club over te nemen en er miljoenen in te investeren. Maar Swerts kreeg de wind van voren en blies de deal af.

Waarom?

Swerts: “Ik was erin gestapt omdat ik een Kempenzoon ben en we de financiële ruimte hadden, zeker niet om er geld aan te verdienen. Maar wat bleek: ik zag enkel (clubmanager) Herman Wijnants, terwijl achter de club een vzw staat die wordt geleid door mannen die er al twintig jaar geen frank hebben ingestoken. Die vzw verliest heel veel geld en stond serieus in het rood. Dan tekenen wij een intentieverklaring, maar uit het boekenonderzoek, dat we beter vroeger hadden gedaan, bleek dat ze nog meer verlies hadden. We hebben dan een advocaat in de arm genomen om een fatsoenlijk contract op te stellen. Maar dat bleef maar aanslepen. Vergeet niet, ondertussen hadden wij al een voorschot gegeven. We zijn echt van goede wil, maar ik heb uiteindelijk de stekker eruit getrokken en gezegd ‘los het zelf maar op’.”

Hoeveel zou u investeren?

Swerts: “Enkele miljoenen op voorhand, plus een langlopende lening van een paar miljoen voor businessseats. In plaats van mij bij wijze van spreken een standbeeld te geven, hebben ze mij zes maanden gekoeioneerd. En ik zit nu nog wel met de rekening van de architect voor het ontwerp van die business- seats. Die mag ik ook weer betalen.”

Sponsort u Westerlo, na wat gebeurd is, ook nog na 2020?

Swerts: “Dat zullen we nog zien, maar als ze zich niet heel vriendelijk opstellen, dan zeg ik… (wegwerpgebaar). We kunnen iedereen sponsoren, zelfs den Antwerp.”

Investeren in voetbal vloekt met ondernemerschap.

Swerts: “Dat is geen investering, maar spielerei, mecenaat. Dat kunnen wij gemakkelijk. Wij zijn geen prulfirma. We zijn altijd gewoon shirtsponsor geweest, maar we zijn ook gegroeid. En met deze investering werd het serieus, en dan wil ik het ook serieus aanpakken. Dan wil ik ook de baas zijn.”

U hebt misschien meer respect gekregen voor Roland Duchâtelet of Marc Coucke, die al zo lang in voetbalclubs investeren?

Swerts: “Voor hen heb ik altijd respect gehad. Ik ken Coucke niet echt, maar dat lijkt me een sympathieke vent. Iets als ‘Couckenbak’ zingen zou ik niet doen, maar die leeft daar wel in mee. Zij hebben daar ook een champagnebar en zo. Ik wou hetzelfde doen, niet zo uitbundig, maar het mocht wel wat kosten.”

Is er een kans dat u investeert in een andere club?

Swerts: “Geen enkele. Ik ben wel een voetbalfan, maar absoluut niet fervent. De deur is helemaal dicht. Beperkte sponsoring voor een club als Turnhout kan misschien nog, als ze wat komen vragen. Neen, we hadden er niet zo mogen intrappen. Er is geen enkele positieve kant aan. Dat Westerlo daalt, vind ik niet plezant, maar ik voel me niet aangesproken.”

Is het een zware ontgoocheling?

Swerts: “Je moet dat relativeren. Ik heb vijftig problemen per dag, soms zelfs tachtig. We gaan hier niet aan dood. Het erge is dat die stijfkoppen van Westerlo, die je niet ziet, denken dat ik een paljas ben (vloekt). Het is zo belachelijk. We sponsoren ook het wielrennen (Soudal is de cosponsor van de wielerploeg Lotto-Soudal, nvdr), en dat voor veel meer. Dat komt dan ook wereldwijd op de televisie.”

De wielersponsoring wordt dus niet ter discussie gesteld?

Dirk Coorevits: “We hebben getekend voor zes jaar. Wij zijn de enigen die zo zot zijn om zo lang te sponsoren. Maar we geven dat vertrouwen omdat we weten dat we iets opbouwen. En na die zes jaar doen we nog eens zes jaar, zeker? We azen er niet op om iets te veranderen. We zijn hier voor de lange termijn.”

U bent tevreden over de return?

Swerts: “We zijn tevreden over de wereldwijde groei van Soudal. Of die groei ook mede te danken is aan de wielersponsoring, weten we niet.”

Coorevits: “Het helpt zeker. Het is een blikvanger, en je hebt iets om over te babbelen als we ergens komen. De wielerploeg doet het ook lang niet slecht.”

Swerts: “We worden toch gewaar dat onze firma en onze naam worden geapprecieerd, want ze weten ook wel dat er niet zoveel gegadigden zijn die dat bedrag kunnen betalen.”

Over naar Soudal zelf. Uw grootbanken hebben net toegezegd vers krediet te verschaffen.

Swerts: “Ze zijn alle drie bereid te geven wat we nodig hebben. Zo hebben we zowat 100 miljoen euro die we vlot kunnen ophalen om te investeren. We investeren elk jaar 40 miljoen in gebouwen en machines. Voor dit jaar staat al 39 miljoen vast.”

Coorevits: “We hebben ook heel wat projecten. Zo hebben we 9 hectaren gekocht van Hein Deprez in de buurt van Moskou, hebben we net een nieuwe fabriekshal van 16.000 vierkante meter gebouwd in Turnhout, bouwen we een nieuwe fabriek in de Verenigde Staten op 9500 vierkante meter, wordt alles vernieuwd in de fabriek in Overpelt, wat 5 à 6 miljoen kost, hebben we een magazijn van 5000 vierkante meter gekocht in Engeland en krijgt onze dochter TKK Srpenica in Slovenië een nieuwe fabriek van 7000 vierkante meter. Daarnaast zijn we bezig met een aantal potentiële overnames. De eerste, in Oost-Europa, zou eind april kunnen worden gefinaliseerd. Een andere kan in juni gebeuren. Het gaat om redelijk grote acquisities. Als die doorgaan, gaan de banken daar zeker bij helpen.”

U moet wel overnemen, want anders komt u niet aan die vooropgestelde 1 miljard euro omzet tegen 2020?

Swerts: “Daar zou je nog van kunnen schrikken. We zijn in januari en februari van dit jaar toch maar weer met 11,1 en 10,6 procent gegroeid. We verdubbelen elke vijf jaar. Dat is niet slecht. Maar uiteraard zullen acquisities ook moeten.”

Coorevits: “Dat miljard komt er wel. Het is geen fetisj. We hebben dat doel uitgesproken in 2011, toen we 400 miljoen omzet hadden. We dachten toen ‘een miljard is een schoon getal, en 2020 is ook rond’. Onze organische groei wordt trouwens onderschat. Vorig jaar bedroeg die zonder wisselkoersschommelingen 8,7 procent. Af en toe komen we in het nieuws met een acquisitie, maar de normale gang van zaken is dat onze organische groei groter is dan de externe.”

Wordt u niet zenuwachtig door alle geopolitieke spanningen?

Swerts: “Trump kan ons in Amerika niks doen, want we hebben er zelf een fabriek. Hij kan wel roet in het eten gooien in Europa, en dat is erger, net als de brexit, want daar zullen wij niet aan ontsnappen. Door de daling van het pond met 12 procent grijpen we maandelijks naast enkele miljoenen euro’s. We maken er nog geen verlies, maar het is niet leuk. We kunnen die 12 procent ook niet vertalen naar prijsverhogingen, want dan vliegen we overal buiten.”

Zorgt Turkije voor zenuwachtigheid?

Swerts: “Neen, hoewel ik die Erdogan weleens tot de orde zou willen roepen. Wij groeien met bijna 40 procent in Turkije, van waaruit wij ook exporteren naar andere landen in Oost-Europa. Nu, onze Turkse directeur durf ik niet te vragen of hij een aanhanger is van Erdogan. Heel delicaat (lacht).”

Coorevits: “Als er ooit iets zou gebeuren in Turkije, is het risico voor ons groter dan de brexit.”

Hoe gaat het in China?

Swerts: “Beter, maar niet goed. Misschien fout gezegd, maar dat is een apenland. Lage kwaliteit, geen merkentrouw, corrupt. En we hebben niet genoeg Chinezen van onze slag die ons daar verdedigen. We kunnen ze niet vinden omdat we geen Chinees spreken.”

Maar u blijft er wel actief?

Coorevits: “We hebben al meerdere keren het management vervangen, en gaan dat nog eens doen. Het blijft moeilijk.”

En Rusland?

Swerts: “Het potentieel is er groot. We draaien daar nu al een omzet van 30 à 35 miljoen euro. We geloven dat we gemakkelijk naar 100 miljoen kunnen gaan binnen een paar jaar. En zo geraak je snel aan het miljard euro, hé.”

Coorevits: “Overal waar we kijken zien we groeipotentieel, zelfs in België, met nieuwe producten.”

Swerts: “En om jouw volgende vraag te pareren: we gaan dus nog niet naar de beurs (lacht). Externen vragen dat weleens, ook hoe het met mijn opvolging is. Maar mijn opvolging is niet belangrijk. Ik heb een zoon van 29, Ben, maar eer die bekwaam is… In mijn ogen moet je 40 jaar zijn om zo’n zaak te leiden. Hij moet ook de capaciteiten hebben. Nu, ik beslis daar in theorie alleen over. Over de kleur van deze stoelen zou ik misschien mijn zin doordrijven, zelfs als alle anderen een andere kleur verkiezen. Maar in serieuze gevallen luister ik altijd goed naar wat anderen zeggen. Er is nu geen probleem. Dirk (knikt richting Coorevits) zit hier nog voor de volgende tien jaar, en dan zullen we wel zien.”

Uw zoon moet wel eerst in het bedrijf komen om de business te leren kennen?

Swerts: “Daar is over gesproken, maar verstandige mensen zeggen ‘stuur hem eerst naar Harvard’, anderen zeggen ‘stuur hem naar de London School of Economics’, anderen zeggen ‘laat hem hier komen werken’, nog anderen zeggen ‘stuur hem een paar jaar naar het buitenland’, enzovoort. Afhankelijk van vele factoren, en huiselijke vrede, zien we wel wat gebeurt. Maar in ieder geval mag het de stabiliteit van Soudal niet beïnvloeden.”

Omdat uw schoonzoon Jurgen mee aanschoof, dacht ik even dat hij wordt klaargestoomd om later de zaak over te nemen.

Swerts: “Hij wordt niet speciaal klaargestoomd. Het is niet omdat hij er nu bij zit, dat het zo is. Ik sleur al die mannen, die mee in de leiding zitten, bij alles erbij. Jurgen is natuurlijk een van de kandidaten. Dat is logisch, maar we zien wel. Van zo’n mannen als Jurgen zou ik er nog wel vijf willen hebben.”

Misschien kan een triumviraat, met uw CEO, uw zoon en uw schoonzoon?

Swerts: “Daar geloof ik niet in.”

Bent u nog elke dag op kantoor als u in het land bent?

Swerts: “Ja, of ik ga op dinsdag golfen. Maar eigenlijk doe ik dat graag, wat rondlopen. Het gaat goed, en er is ook elke dag iets nieuws. Ik vergelijk het dikwijls met een koppel dat pas getrouwd is, en eerst een kast koopt, en dan een nieuwe keuken enzovoort. We hebben hier wel ons centre of excellence, de dure dingen en de brains zitten dus hier, maar produceren kun je eigenlijk overal. Geen probleem dus als we niet meer zouden kunnen uitbreiden in België, want er is nog zoveel buitenland.”

Wat zijn de vooruitzichten voor 2017?

Coorevits: “Wij stellen een omzet van 720 miljoen euro voorop, puur op basis van organische groei, vergeleken met 670 miljoen vorig jaar. De nettowinst bedroeg vorig jaar 25 miljoen euro en voor dit jaar hopen we op 32 miljoen. Al zal het geen verrassing zijn als het wat minder is, 25 à 30 miljoen, omdat we heel veel prijsstijgingen van grondstoffen verwachten.”

Swerts: “Ik zie nog altijd dingen die niet goed zijn in de fabrieken. Mocht ik het allemaal nog kunnen controleren, dan ben ik er zeker van dat we ieder jaar nog wel een paar miljoen euro meer winst zouden hebben. Maar ik ben intussen 77 jaar, een ouwe. En dan denk ik ‘ga ik nu nog voor die 3, 4 of 5 miljoen heel het kot overhoop halen?’ Ik doe dat niet. Als nu blijkt dat de winst volgend jaar 30 miljoen bedraagt, is het goed. Is het 25, is het ook goed. Ik ga ervan uit dat we winstgevend zijn, en mocht dat niet zo zijn, is dat een stevige streep door de rekening, maar zijn we niet kapot.”

U bent zowaar milder aan het worden?

Swerts: “Ik vind dat ik veel milder aan het worden ben. Maar ik wil dan ook graag in de hemel komen natuurlijk (lacht).”