“Gemeenschappelijke handelsmissies om de havens van Vlaanderen en Nederland te promoten hebben niet veel zin”, reageert Eddy Bruyninckx, directeur-generaal van het Antwerpse havenbedrijf op een voorstel van de Vlaamse minister-president Kris Peeters en de Nederlandse premier Mark Rutte.
Beide regeringsleiders pleiten voor een gezamenlijk commercieel havenbeleid in de rand van het overleg over de Scheldeverdieping en de zeesluis in Terneuzen. “De provincies Noord-Brabant en Antwerpen stelden eerder, na overleg met onder meer de havens, een technische samenwerking voor tussen beide staten om de aanpak van grensoverschrijdende infrastructuurprojecten, zoals de IJzeren Rijn en de Scheldeverdieping, te bespoedigen”, zegt Bruyninckx. “In beide regio’s duren de overleg- en inspraakprocedures zeer lang. Maar de politiek heeft naast dat punt autonoom het voorstel van die handelsmissies gelanceerd.”
Joachim Coens, voorzitter van het Zeebrugse havenbestuur, zit op de zelfde lijn. “We kunnen perfect met Nederland overleggen over de toegang tot de Rijn-Scheldedelta en nautische dossiers. Maar elk voert best zijn eigen commerciële politiek.”
Druk uit Zuid-Europa “Het idee van gezamenlijke missies ligt in het verlengde van Flanders Port Area”, weerlegt professor Eddy Van de Voorde, die maritieme economie doceert aan de Universiteit Antwerpen. De professor is de geestelijke vader van het idee dat Vlaamse havens in het buitenland als een maritiem cluster naar buiten treden. “Uiteraard blijven ze concurrenten, maar ze mogen geen vliegen afvangen ten koste van elkaar. Dan verliest Vlaanderen als regio aan het einde van de rit. Ook Antwerpen en Rotterdam strijden bikkelhard over trafieken s. Maar soms is een commerciële krachtenbundeling aangewezen.”
De econoom wijst erop dat er vandaag een enorme druk komt uit de Zuid-Europese havens. “Rederijen leggen de havens uit de Noordzee, de Middellandse Zee en de Baltische Zee naast elkaar. Rotterdam en Antwerpen hebben er dan belang bij om erop te wijzen dat hun positie logistiek en economisch beter te verdedigen is. Eenmaal een rederij die beslissing neemt, is het dan weer aan de individuele havens om elke container afzonderlijk binnen te halen.”
“De verdediging van de noordelijke havens hoeft minder bij de rederijen, dan wel de Europese Unie”, zegt Coens. “Die wil het belang van de zuidelijke havens versterken. Vlaanderen en Nederland moeten ervoor waken dat de trans-Europese investeringen, in spoorwegen en binnenvaart bijvoorbeeld, in onze regio op peil blijven. Dat is een kwestie van gezamenlijke lobbying, minder van promotie.”
Hans Brockmans
