Alle harde suikerklontjes komen uit Tienen

Met een bedrijfswinstmarge van 17 procent is de Tiense Suikerrafinnaderijen een van de meest rendabele voedingsbedrijven in ons land. Trends brengt deze week een exclusief gesprek met de Duitse gedelegeerd bestuurder Thomas Hubbuch.

Het is hoogseizoen bij Tiense Suikerraffinaderij. Jaarlijks verwerkt de fabriek ruim drie miljoen ton suikerbieten tot suikerproducten. “De oogst zal dit jaar wellicht wat lager uitvallen”, meldt Thomas Hubbuch. “Maar het voorbije boekjaar was een recordjaar. Dat was zo voor de hele Europese suikerindustrie.”

Dat recordjaar was te danken aan hoge prijzen. In de prijsstijgingen speelden drie essentiële factoren een rol. Ten eerste was er de sterk schommelende oogst in Brazilië, de dominante wereldspeler in suikerriet. “Als de oogst daar lager uitvalt, en bovendien nog grote hoeveelheden gebruikt worden voor bio-ethanol, heeft dat meteen een effect op de wereldmarktprijs”, telt Thomas Hubbuch.

Ten tweede speelt de toenemende vraag uit Azië. “Vooral in de Aziatische groeilanden stijgt de vraag naar suiker. De inkomens gaan omhoog in China. Dus zeggen de consumenten: ik wil een Audi, een BMW en een Apple. En ze willen ook koekjes en gebak zoals de Belgen en de Fransen.” Dat leidt tot een jaarlijkse, structurele stijging van de wereldwijde suikerconsumptie met 2 tot 3 procent, terwijl die in West-Europa stabiel blijft.

Grotere volatiliteit

Gouden tijden dus voor de suikerbonzen? Thomas Hubbuch aarzelt. Daar zit de derde factor in de prijsstijging voor iets tussen: het gewijzigde beleid van de Europese Commissie. Voorlopig wordt de prijs kunstmatig hooggehouden door quota. Vandaag mogen in België slechts twee partijen suiker produceren: de Tiense Suikerraffinaderij (een quotum van 486.235 ton per jaar) en Iscal. Maar daar komt een einde aan in 2017.

Het leidde de voorbije jaren tot een forse toename van de prijsschommelingen. Vanaf 2017 zullen de prijzen nog meer gaan schommelen, vreest Hubbuch: “In de landbouw heb je planningscycli van twee jaar. De landbouwer beslist dus twee jaar vooraf wat hij zal planten, terwijl hij pas twee jaar later weet wat hij eraan zal verdienen.”

“Na het verdwijnen van de quota komt er in Europa zeker een verschuiving naar de landen met het hoogste rendement. België zit in een relatief sterke uitgangspositie. We hebben een goede fabriek. Het klimaat is ideaal. De infrastructuur blijft vrij behoorlijk.”

En Tiense heeft nog meer troeven in de groep Südzucker. Met zijn klontjessuiker, parelsuiker en de kandijsuiker Cassonade maakt het unieke producten. “Harde klontjes vind je enkel bij Tiense Suiker. Alleen wij kunnen die typische vorm met die typerende glans maken.”