Resultaten uit het verleden vormen volgens Ad van Tiggelen, Senior Investment Specialist bij ING Investment Management,
geen garantie voor de toekomst. Maar ze zetten wel de toon bij voorspellingen.
Een jaar geleden waren de prognoses voor de koersontwikkeling van aandelen in 2012 doorgaans aan de voorzichtige kant, mede omdat voorspellers het flauwe beursklimaat van 2011 extrapoleerden.
2012 is echter een goed jaar gebleken, en het wekt dus geen verbazing dat de consensus over 2013 positief is. Is dat gerechtvaardigd?
Voor beleggers in aandelen zijn de afgelopen vijf jaar Ad van Tiggelen allesbehalve saai geweest. In 2008 kregen ze de Grote Crisis en in 2009/2010 het Grote Herstel.
Daarna, vanaf medio 2010, veranderde de beleggingsomgeving. In een traag groeiende wereldeconomie werden besluiten van centrale banken de belangrijkste bepalende factor voor het beleggersentiment, meer nog dan bedrijfswinsten.
De economische cyclus werd korter en begon het ritme van de liquiditeitsinjecties door centrale banken te volgen. De op- en neergang duurde doorgaans niet langer dan zo’n zes maanden. En in deze hele periode bleef de rente maar dalen om ten slotte, in reële termen, zelfs negatief te worden.
Als gevolg hiervan is de invloed van liquiditeit op de aandelenmarkten groter geworden dan die van bedrijfswinsten. Dat is vooral goed te zien wanneer we de jaren 2011 en 2012 met elkaar vergelijken.
In een groot deel van 2011 verrasten winstcijfers in positieve zin, maar desondanks daalden de aandelenkoersen, omdat het beleid van de ECB teleurstelde.
In 2012 gebeurde precies het tegenovergestelde! Nu zowel de Fed als de ECB duidelijkheid hebben verschaft over hun voornemen om zolang dat nodig is de economie te ondersteunen, is het risico van een scenario met deflatie à la Japan sterk afgenomen. Zelfs binnen Japan gaan stemmen op voor een veel sterker anti-deflatiebeleid.
