Spreiding verzekerd, maar hoge kosten: de voor- en nadelen van fondsen en trackers

Danny Reweghs (Inside Beleggen) heeft een nieuw boek geschreven, samen met Luc Van den Borre. De titel maakt de opzet duidelijk: Haal alles uit uw beleggingen. De auteurs loodsen u door de activaklassen en vertellen hoe u er het maximum uit kunt halen. De komende weken brengen we een bloemlezing uit het instrumentarium voor beleggers. Vandaag: fondsen en trackers.

“Diversificatie is voor een belegger erg belangrijk”, adviseren Danny Reweghs en Luc Van den Borre in hun nieuwe boek, maar dat is moeilijk haalbaar voor wie maar een klein bedrag kan beleggen. Beleggingsfondsen en trackers zijn dan de ideale oplossing. Daarin zit de spreiding ingebakken.

De troeven

ETF’s of trackers zijn het meest geschikte instrument om een zo breed mogelijke diversificatie tegen een zo laag mogelijke kostprijs te verkrijgen, stelt het boek. Trackers volgen een vooraf bepaalde index of korf van aandelen, obligaties of andere activa. Behalve de lage kosten zijn de liquiditeit en de transparantie troeven van ETF’s. Het aanbod aan ETF’s is enorm gegroeid, waardoor er voor elk type belegger wat wils is.

Die diversiteit bieden ook reguliere beleggingsfondsen die beheerd worden door professionals. Die toegang tot professioneel beheer is voor particuliere beleggers meteen het belangrijkste voordeel van fondsen, maar dat heeft een prijs.

Via fondsen en trackers kunnen particuliere beleggers bovendien investeren in activaklassen waar een gewone sterveling met weinig geld geen toegang toe zou hebben, zoals de edelmetalen of een gediversifieerde vastgoedportefeuille.

Voorts raden de auteurs aan zeker de fiscale voordelen van pensioenspaar- en kapitalisatiefondsen niet te laten liggen. Pensioenspaarfondsen zijn interessant vanwege de fiscale voordelen die eraan zijn gekoppeld. Kapitalisatiefondsen keren geen dividenden uit die belast kunnen worden.

De valkuilen

De hoge kosten zijn onmiskenbaar het grootste nadeel van beleggingsfondsen. Er zijn instap-, uitstap- en beheerkosten, die allemaal aan het onderliggende rendement vreten. Onderhandel daarover met uw broker of financiële tussenpersoon, luidt het advies van de auteurs. De beheerkosten van fondsen zijn met gemiddeld 2 procent hoger dan die van ETF’s, waar ze rond 0,4 procent schommelen, rekenen de auteurs voor.

Dat kostenplaatje loopt uit hand bij de zogenoemde paraplu- of dakfondsen. Dat zijn fondsen die deels in andere fondsen beleggen. “Opletten geblazen”, waarschuwen Reweghs en Van den Borre. Ze zijn misschien wel zonder risico, maar door de dubbele kosten vaak ook zonder rendement.

Het heel diverse aanbod van ETF’s heeft ook nadelen. Zogenoemde synthetische trackers beleggen bijvoorbeeld niet rechtstreeks in onderliggende activa, maar doen dat via afgeleide producten. Daarmee zijn ze iets risicovoller dan andere ETF’s, die een index volgen door rechtstreeks in alle onderdelen ervan te investeren.