Officiële Spaanse cijfers over de economie vertellen maar een deel van het verhaal

De officiële Spaanse cijfers over de economie vertellen maar een deel van het verhaal, de realiteit ziet er nog een stuk anders uit. Alistair Newton, senior political analyst bij Nomura, is van mening dat zijn collega’s de vrijgegeven cijfers dan ook met een korrel zou moeten nemen.

Het probleem situeert zich op de eerste plaats bij de Spaanse regio’s, die een vrij grote mate van autonomie hebben en waarvan de gevolgen van de gevoerde politiek niet altijd doorsijpelen richting Madrid. Dat betekent dat ook het financieel plaatje van deze regio’s allesbehave duidelijk is.

Vast staat wel dat ze een hoop schulden met zich meesleuren. De omvang van die schuldenberg – vaak het gevolg van het laten uitvoeren van prestigewerken – kan echter moeilijk ingeschat worden.

Volgens sommige bronnen zou het om miljarden euro’s gaan. Met name wat betreft gezondheid en onderwijs zijn er grote sommen uitgegeven. Newton vraagt zich af wie dat allemaal gaat controleren.

Wat met de werkloosheidscijfers?

Een heel ander probleem stelt zich met de werkloosheidscijfers. Officieel bedraagt de Spaanse werkloosheidsgraad meer dan 25%, waarbij ongeveer de helft van de jongeren zonder werk zit. De vraag is echter in welke mate deze percentages betrouwbaar zijn, misschien krijgen we ook hier een vertekend beeld.

Veel Spanjaarden werken echter in het zwart en duiken dus niet op in de officiële cijfers. Newton sluit niet uit dat ongeveer 1 miljoen Spanjaarden in dat geval verkeren, wat zou betekenen dat de statistieken zwaar vertekend zijn. De werkloosheidsgraad zou daarmee dalen van 25 naar ongeveer 19%.

Newton ziet echter nog een probleem, meer bepaald dat van de Spaanse banken. Die hebben zich op glad ijs gewaagd door met het goedkoop geld dat de Europese Centrale Bank hoofdzakelijk Spaanse staatsobligaties te hebben gekocht. Die posities dreigen echter verlieslatend te worden wanneer de crisis in de eurozone zich nogmaals zou manifesteren.