Niemand is gebaat bij een eindeloos rekken van doodsstrijd euro

Om een fundamentele en duurzame oplossing uit te werken van de Europese schuldencrisis moet volgens professor Stefan Duchateau eerst naar de kern van het probleem worden gezocht .

Noch Spanje, noch Europa zijn gebaat bij een verder eindeloos rekken van een doodsstrijd van een muntunie die de oorzaken van haar crisis niet weet aan te pakken. De kostprijs is gigantisch en we bereiken er blijkbaar enkel een tijdelijke en precaire stabilisatie mee die bij de minste gelegenheid terug ontvlamt .

Dit biedt geen basis voor het herstel van ondernemingsvertrouwen en zal een aantal landen in de Eurozone steeds dieper in een economische recessie duwen. Dat precies die landen dan ook nog met een sterk oplopende rente geconfronteerd worden, biedt geen fraai perspectief. Dit kan volgens Duchateau onmogelijk de doelstelling zijn geweest van een ambitieus plan als de Euro …

Europa werd geleidelijk aan voorbijgestoken door andere regio’s

Oorspronkelijk was de muntunie immers bedoeld om competitiviteit en productiviteit te bevorderen en af te rekenen met een politiek van sluipende devaluaties waardoor de inflatie werd aangewakkerd.

Geleidelijk werd gans Europa voorbijgestoken door andere regio’s met een stabiele muntunie die een politiek van innovatie en productiviteit nastreefden. Binnen een muntunie zijn er geen nominale devaluaties meer mogelijk en kan men enkel zijn positie op peil houden door productiviteitsverhogende maatregelen. Dit zou goed moeten zijn voor de Europese consument (want lagere prijzen en betere kwaliteit), goed voor Europese ondernemers (want een stabielere investeringsomgeving) en goed voor de Europese overheden ( want lagere financieringsrente ) . Op het eerste zicht een project met veel winnaars …

Alleen wordt er volgens Duchateau geen rekening gehouden met systematische verliezers. De productie verplaatst zich immers naar het meest productieve land- Indien het verliezende land niet bij machte is de situatie tijdig te keren of te compenseren door sterke interne groeimotor ( bijvoorbeeld de bouw ) , cumuleert zij werkloosheid. De kosten die hiermee gepaard gaan worden doorgerekend in de vorm van hogere sociale lasten en belastingen, waardoor de loonlasten stijgen en de competitiviteit verder erodeert.