Kans op implosie van de eurozone wordt met de dag realistischer

De eurozone kan uiteindelijk beslissen geen verdere waarborgen meer te verlenen voor nieuwe leningen indien zij niet overtuigd is van de budgettaire discipline of onvoldoende vorderingen opmerkt in de competitiviteit van een bepaald land.

Precies daar ligt volgens professor Stefan Duchateau de zwakte van de eurozone. Verschillen in productiviteit zullen de eurozone langzaam maar zeker uit één drijven?

De kost van bijeenhouden van een heterogene groep landen zal steeds verder worden opgedreven en een zodanige financiële belasting veroorzaken dat de eurozone zal imploderen onder het gewicht van de onderlinge verschillen tussen de lidstaten.

Een scenario waar niemand baat bij heeft maar helaas met de dag realistischer wordt, indien er niet trefzekerder wordt opgetreden.

Chaotische situatie op komst

De verregaande en ingrijpende besparingen ten spijt , zullen deze pijnlijke inspanningen ( vooral op de kap van de arbeidende bevolking ) enkel de kans op economisch herstel reduceren en in geen enkel positief effect resulteren.

Het politiek draagvlak voor dergelijke maatregelen zal dan verdwijnen en tot een chaotische situatie aanleiding geven. Denkt men nu werkelijk dat men met besparingen in het onderwijs of de gezondheidszorg in Spanje een competitiviteitsverschil van bijna 20% met Duitsland gaat oplossen ?

Ook al is de opgelegde budgettaire discipline volstrekt verantwoord, het gaat aan de kern van het probleem geen oplossing bieden.

De interne economie moet de kans krijgen om te herstellen zoniet zal het gebrek aan competitiviteit de tewerkstelling verder eroderen en de lokale economie in een uitzichtloze recessie duwen.

Dit wordt echter voorkomen door de probleemlanden de kans te geven de lonen van werknemers en ambtenaren uit te betalen in een deel harde euro’s en een deel in lokale vouchers. Deze laatste worden uit te geven door de Nationale Bank van het betrokken land en niet door de ECB.

Hierdoor wordt ook het huidige “Moral Hazard” probleem vermeden waarbij de ECB het verwijt krijgt geld te creëren om een bodemloze put te vullen met als potentiële nefaste bijwerking dat de inflatie wordt aangewakkerd. Door de trage kredietgroei is dit risico echter momenteel weinig imminent.

Een alternatieve oplossing is wenselijk

De juiste calibratie van het onderhavige voorstel moet nog worden uitgewerkt maar stel als assumptie dat in Spanje bijvoorbeeld 75% in euro en 25% in vouchers wordt uitgekeerd.

Deze laatste zijn inwisselbaar in euro tegen een vaste wisselkoers van 75% of tegen 100% te gebruiken voor de consumptie van lokale goederen en diensten.

Veroorzaakt dit geen rechtstreekse verarming van de lokale bevolking ? Wat meent u dan dat er nu aan het gebeuren is met verregaande besparingen en torenhoge rentetarieven , zonder dat ook maar enige kans inhoudt op economisch ( en dus ook sociaal ) herstel en uiteindelijk zal leiden tot een opbreken van euro met zware devaluaties en inflatiegolven tot gevolg ?

De voordelen van een dergelijk aanpak zijn volgens professor Stefan Duchateau manifest: Geen gemakkelijke Duitse excuses meer door te verwijzen naar de huidige “moral hazard”, terwijl het voorstel een realistische kans inhoudt op een herstel van de interne economie.

Dit levert de nodige tijd om via doortastende besparingen de excessen in staatsapparaat te laten wegsnijden en corrigerende ingrepen op arbeidsmarkt te begeleiden.

Vanzelfsprekend zijn we niet blind voor de nadelen : Een dergelijke aanpak vereist een adequate organisatie maar kan toch op korte termijn worden georganiseerd. Dit creëert overigens ook zinvolle werkgelegenheid. Het is overigens niet ongepast om een dergelijk initiatief op Europees vlak te ondersteunen. Welke lokale producten of diensten wel of niet in aanmerking komen, is een feitenkwestie maar dit is op zich niet moeilijker dan ons systeem van maaltijdcheques .

Kan best wel lukken, met wat goede wil en zal op termijn een veel beter alternatief bieden dan het huidige opbod aan besparingen die geen enkel perspectief bieden.

Protectionisme ? Een lichte vorm van verantwoord protectionisme is bij deze aangewezen. Onze inzichten gaan intussen dan ook verder dan een blind vertrouwen in globale economie ten koste van alles.

Samen sterk ( maar met de nodige correcties … )

De opgebouwde spanningen in de Europese muntunie hebben dringend een behoefte aan een uitlaatklep die de druk op de Zuiderse landen kan helpen verminderen.

Dit werkt niet met besparingen ( die hebben een ander, nuttig doel ). De enige uitlaatklep is nu de rente op Overheidsschuld die zodanig hoog oploopt dat ofwel het land wordt afgesloten van de kapitaalmarkten ( zoals Portugal ) ofwel de budgettaire politiek verstikt ( zoals in Spanje ).

De combinatie van een Europese waarborg op overheidsschuld met corrigerende rentebetalingen voor onevenwichten en een (beperkte) competitieve devaluatie op basis van de invoering van vouchers kan echter de nodige herstelbeweging inzetten.