Frédéric Buzaré (Dexia AM): “Amerikanen staan voor bijzonder moeilijke keuze

De Amerikaanse beleidsmakers staan voor een tweesprong. Als ze de eerste weg kiezen, stemmen ze in met een lager dan verwachte groei voor een periode die zo lang duurt als de gezinnen nodig hebben om hun budget weer in evenwicht te krijgen en zo lang als de FED haar rentevoeten voorzichtigheidshalve bijzonder laag houdt. Kiezen ze voor de doctrine van Keynes om met overheidsgeld de groei te stimuleren, dan moeten ze inderdaad opnieuw schuldpapier opkopen, gezien het risico op een deflatoire spiraal.

Frédéric Buzaré (Dexia AM): “Opdat nieuwe steunmaatregelen in de vorm van het opkopen van schuldpapier echter ook de gezinsbudgetten opnieuw in evenwicht zouden kunnen brengen, is opnieuw heel veel geld nodig om de waarde van activa zoals vastgoed zodanig op te drijven dat ze opnieuw in de lijn ligt van de schuldverplichtingen. Met andere woorden: het bedrag van de steunmaatregelen moet zo hoog liggen dat het de destabiliserende factoren, waaronder een forse terugval van de dollarkoers, moet kunnen compenseren.”

Alles draait in wezen rond de arbeidsmarkt en rond de vraag hoe het monetaire beleid het leed daar kan verzachten. Het lijkt er sterk op dat er sprake is van een structurele toename van de werkloosheid en dat de beleidsmakers niet veel mogelijkheden meer hebben om de situatie op de arbeidsmarkt te verbeteren.

Buzaré: “Dat is in ieder geval het recente mantra van de leden van de FED. Tijdens de top in Jackson Hole verwoordde FED-voorzitter Ben Bernanke het als volgt: “De centrale banken kunnen de economische problemen van de wereld niet op hun eentje oplossen.” In ieder geval lopen we momenteel het risico dat centrale banken, in de aanloop naar belangrijke verkiezingen her en der in de wereld, onder politieke druk komen om de werkloosheid te doen dalen via nieuwe aankopen van schuldpapier. In theorie zijn centrale banken nochtans onafhankelijk, en de opdracht van de FED bestaat erin om tegelijk de prijsstijgingen in de hand te houden en te streven naar maximale werkgelegenheid. Maar als de werkloosheidscijfers niet snel genoeg weer dalen, zullen politici ongetwijfeld aan de FED vragen om opnieuw gebruik te maken van quantitative easing. Kan dit concept met andere woorden een instrument worden om een sociaal beleid te voeren?”