Enkele mogelijke scenario’s voor de Europese Unie en de financiële markten.

In een light versie van de crisis mogen we ons volgens Steen Jacobsen van Saxo Bank aan volgend scenario verwachten. Een ongecontroleerde schuldherschikking van Griekenland, zonder respons vanwege de Europese Unie, zou weliswaar voorgegaan of gevolgd worden door een ‘mini-crash’ op de financiële markten.

Binnen dit scenario beslist Griekenland uit de eurozone te stappen en haar volledige obligataire schuld links te laten. Dit leidt dan tot een verhoogd besmettingsrisico wat de intrestvoeten van de perifere landen in Europa doet losbarsten met een bijzondere druk op Spanje, Italië en Portugal.

De markt (futures op STOXX50) gaat nogmaals richting de dieptepunten van 2009 op 1.765 punten (huidig niveau: 2.150), ofwel een correctie van ongeveer 20%.

De beurscrash leidt tot maatregelen van wisselcontroles binnen geheel Europa en tot de herintroductie van de drachme in Griekenland.

Eurozone wordt in twee delen gesplitst

Uiteindelijk splitst de eurozone in twee delen: de landen die voorstander zijn van het budgettaire pact en een strakkere vorm van Monetaire Unie gaan vormen, terwijl de landen zoals Griekenland en misschien Spanje en Portugal hun munt devalueren, waarna zij hun valuta aan de euro zouden vastankeren, op dezelfde wijze dat Denemarken het met haar Deense Kroon heeft gedaan.

De werkloosheid en de situatie bereiken een dieptepunt begin 2013, maar het spaarwezen groeit snel en de regeringen worden gedwongen tot een drastische verlaging van hun uitgaven en bevoordelen private investeringen.

Het is de snelle, oppervlakkige oplossing en waarschijnlijk de minst kostbare, door aan de politici en de centrale bankiers de mogelijkheid te bieden Griekenland aan te wijzen als zijnde het slechte voorbeeld en zodoende besparingsmaatregelen en de hervormingen op te dwingen. Anders …

Hoe investeren in het geval van dit scenario?

In dit geval, is het spreekwoord ‘cash is king’ volgens Steen Jacobsen van toepassing. Hij zou een niveau liquiditeiten aanraden tussen 25 en 50%, om zich te vrijwaren voor de angst en bovendien een spaarcapaciteit te behouden om van een eventuele panieksituatie te profiteren op de aandelenmarkt.

Laten we niet vergeten dat de beste opportuniteiten zich voordoen wanneer het angstgevoel hoogtepunten bereikt. Men kan ook opteren voor het dekken van zijn engagementen door short-posities te nemen via CFD op brede indexen zoals de CAC40 of de EUROSTOXX50, of nog op meer lokale indexen.

Short-posities moeten nooit het geheel of ook maar de helft

uitmaken van een portefeuille maar een dekking van 25% van de ‘extreme risico’s’ is helemaal gepast.

Dit laat ons 25% over om te beleggen op corporate obligaties van een hogere kwaliteit om te genieten van het inkomen en de weerstand van zulke activa in crisistijd. Europese staatsobligaties (uitgegeven door Duitsland, Zweden of Denemarken bijvoorbeeld) kunnen ook een oplossing vormen, ook al staat hun rendement momenteel bijzonder laag.

In zekere zin bieden de regeringen een gratis ‘put’ op de markten en wanneer de aandelen duiken, kunnen staatsobligaties bijna steeds aan het langste eind trekken.