Beleid van FED is omstreden en brengt enorme risico’s met zich mee

Vermits het Amerikaanse begrotingsbeleid zichzelf voorlopig buitenspel heeft gezet, beschouwt de Fed het volgens KBC als haar taak om via het monetaire beleid de cyclische werkloosheid verder af te bouwen.

Met dat doel voor ogen kondigde ze vorige maand haar derde ronde van kwantitatieve versoepelingen aan. Ze stelde daarbij dat ze daarmee niet zou stoppen voordat de werkloosheidsgraad “aanzienlijk” is gedaald.

Sindsdien is het debat over hoe het verder moet met het monetaire beleid scherper geworden. Enerzijds onderstreepte onder meer Fed-gouverneur Fisher de enorme risico’s die het huidige monetaire beleid creëert.

Hij stelde dat daarom de budgettaire overheid eindelijk haar verantwoordelijkheid moet nemen om de groei te stimuleren. In die redenering paste ook het wetsvoorstel voor de “Sound Dollar Act” begin 2012 om het beleidsmandaat van de Fed strikt te beperken tot het nastreven van prijsstabiliteit.

Fed moet bereid zijn om inflatiedoelstelling op te geven

Anderzijds groeit volgens KBC ook binnen de Fed de steun voor het idee om een tandje bij te steken en een expliciet peil van de werkloosheidsgraad (bijvoorbeeld 7%) na te streven.

In dat geval moet de Fed echter bereid zijn om haar kersverse inflatiedoelstelling van 2% desnoods op te geven.

Die denkpiste werd dan weer gecounterd door federaal parlementslid Ron Paul, die de Fed gewoon wil afschaffen. Dat voorstel is niet zo idioot als het misschien op het eerste gezicht lijkt.

Vóór de Fed-oprichting in 1913 hebben de VS het ook een tijdlang zonder centrale bank gesteld, maar de economische omgeving van toen is uiteraard niet te vergelijken met de huidige.