Drie speciale gevallen

In de voorbeeldportefeuille zitten drie speciale gevallen: Anfield Nickel, Lumina Copper en Thrombogenics. Alle drie hebben ze de hoogste risicograad.

In de voorbeeldportefeuille zitten drie speciale gevallen: Anfield Nickel, Lumina Copper en Thrombogenics. Alle drie hebben ze de hoogste risicograad. Samen zijn ze goed voor ongeveer een tiende van de totale waarde van de portefeuille. Meer mag dat ook niet zijn voor een goede huisvader-belegger. Het is ook niet onze bedoeling om dat ooit meer te laten worden. Voor die drie aandelen mikten we op een overname of een verkoop in een niet zo verre toekomst.

Met betrekking tot Thrombogenics viel daarover goed nieuws te rapen in de paasperiode, tenminste als we Bloomberg als betrouwbare bron mogen nemen, want het Leuvense biotechbedrijf zelf onthoudt zich van elke commentaar. Het financiële persagentschap deelde mee dat er zes geïnteresseerden zouden zijn voor Thrombogenics. Naast de logische kandidaat Alcon (Novartis) is er sprake van Roche, Shire, Regeneron, Valeant en Allergan.

Al even interessant was dat het artikel ook een mogelijke waarde van 1,3 miljard USD of zo’n 950 miljoen EUR op het Leuvense biotechbedrijf plakte. Dat komt overeen met een mogelijke biedprijs van 26 EUR per aandeel. En dus ging de koers fors hoger, richting 22 EUR. Een deal is nog niet voor morgen, maar laat ons maar mikken op een mogelijk bod tussen 25 en 30 EUR per aandeel.

Dreigende kapitaalverhoging

Over een ander speciaal geval was er duidelijk minder goed nieuws. Anfield Nickel gaf een operationele update voor het Mayaniquel-project in Guatemala. Daaruit blijkt dat het verkrijgen van bijkomende vergunningen bijzonder moeizaam verloopt en dat de Guatemalteekse overheid erg traag werkt. Dat drukt op de waarde van het project. Belangrijker is echter dat de vennootschap door haar voorraad liquiditeiten heen zit en een kapitaalverhoging nakend is, tenzij men heel snel een fusie, of een volledige of gedeeltelijke verkoop van het project kan realiseren. Maar hoewel de nikkelprijs zich wat heeft hersteld, is er voorlopig nog geen partij gevonden om het project te kopen tegen een redelijke prijs.

Het management lijkt dan ook te kiezen voor een kapitaalverhoging. Het wil het project gedeeltelijk zelf ontwikkelen, om over enkele jaren bij hogere nikkelprijzen wel een koper te vinden die een voldoende hoge prijs wil betalen. Voor een particuliere belegger met geduld valt het afwachten zeker te verdedigen. Maar als onderdeel van een actief beheerde voorbeeldportefeuille ligt dat anders.

Ons geduld is niet beloond. De bedoeling was een verkoop binnen afzienbare tijd tegen een beduidend hogere koers te realiseren. Dat zit er niet meteen in. Vandaar nemen we toch de niet gemakkelijke beslissing om een verkooplimiet te leggen.