“Tevreden dat ik die laatste crisis heb mogen meemaken”

© belga

Assuraliavoorzitter Christian Defrancq gaat met pensioen Geen emotionele speeches en tranerige zakdoeken. Zo is Christian Defrancq niet. Met pensioen gaan, dat is eten, lachen, en moppen tappen. Maar de Belgische aanpak van de vergrijzing blijft hem tegen de borst stoten.

Als chief risk officer van KBC is Christian Defrancq intussen opgevolgd door de Brit John Hollows, die vorig jaar zijn intrede deed in het directiecomité van de bank-verzekeraar. En bij Assuralia, de beroepsvereniging van de Belgische verzekeringsmaatschappijen, is het voortaan Bart De Smet – topman van Ageas – die de honneurs waarneemt als voorzitter. Gemengde gevoelens, bij Christian Defrancq. Hij is niet het type dat al maanden reikhalzend naar zijn pensioen heeft zitten uitkijken. Eerder het tegendeel. “Ik heb altijd graag gewerkt, maar op een bepaald moment besef je dat het tijd wordt om ermee te stoppen.”

De crisis heeft het einde van uw carrière fel gekleurd. Hoe was dat?
Christian Defrancq: “Hels. Het zijn zware jaren geweest, die laatste twee. Het dieptepunt voor KBC lag natuurlijk in maart vorig jaar, toen de beurskoers zakte naar 5 euro. Daar voel je je toch ongemakkelijk bij, en je vraagt je af waar het zal stoppen. Ook het vervolg in april en in mei was zwaar, toen we voor de derde keer om overheidssteun moesten vragen. Zo’n onderhandeling doe je niet even op twee, drie uurtjes. Maar er was nu eenmaal geen andere uitweg. En ondertussen begint het personeel vragen te stellen. Ook in familieverband, en onder vrienden, werd ik overstelpt. Iedereen vroeg naar oorzaken en verklaringen. Probeer dat maar eens uit te leggen, in vijf minuten. Op den duur zat ik constant naar mijn e-mails te kijken, of naar de beurskoers op het internet. Geen plezante tijd, kortom. Maar eigenlijk ben ik ook wel tevreden dat ik die laatste crisis heb mogen meemaken.”

Pardon?
Christian Defrancq: “De goede kant aan een zware crisis als deze, is dat je alles weer eens goed op een rijtje zet. Je probeert te zoeken naar de mogelijke oorzaken ervan, je denkt na hoe het speelveld er morgen zal uitzien, en hoe je daar als bedrijf zult in meespelen. Een koude douche, en eens goed ontnuchteren: dat is nog zo slecht niet. Maar het blijft jammer natuurlijk dat de crisis in zo’n grote mate heeft toegeslagen.”

Als voorzitter van Assuralia heeft u regelmatig contact gehad met politici. Gelooft u nog in de Belgische politiek. Of beter: gelooft u nog in België?
Christian Defrancq: “In de jaren tachtig al zat ik in werkgroepen die het pensioenvraagstuk probeerden op te lossen. Ook toen al kwamen we tot de conclusie dat er vanaf 2015 een serieus probleem zou rijzen. Toen we het gingen uitleggen aan de politici, kregen we – ook toen al – geen echt antwoord. Eertijds konden we ons daar nog redelijk bij neerleggen. Het was immers pas een probleem op lange termijn. En de politiek doet vooral in kortetermijnproblemen. Maar nu is pensioen een probleem op de korte termijn geworden, en toch nemen de Belgische politici het niet ter harte. Zoiets kan niet. Dat is spelen met de welvaart van de bevolking. In Nederland valt de regering zelfs over de pensioenproblematiek, en ook alle andere Europese lidstaten zijn ermee bezig. Maar in België beperkt de regering zich tot het opmaken van een inventaris.”

Het wordt dus hoog tijd. Christian Defrancq: “Het is eigenlijk al te laat. En daar ben ik zeer scherp over. Zoiets kan toch niet, in het Europa van morgen! Ik sta nu aan de kant van de gepensioneerden (lacht), dus ik wil wel eens zien hoe het allemaal afloopt.”

C.D.C.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content