Voer een CO2-belasting in

Luc Huysmans

280 WINDMOLENS en 6,4 miljoen zonnepanelen erbij tegen 2020. Dat is de ambitie van Vlaams minister van Energie Bart Tommelein (Open Vld). Alvast drie windmolens langs de E40 in Melle en Wetteren mogen worden geschrapt uit de tussenstand. Kunstenaar Wim Delvoye, die in de buurt een kasteel bezit, trok naar de Raad van State, die de vergunningen vernietigde.

Telkens weer blijkt dat de verhouding tussen publiek en particulier belang scheef zit. Hoewel het merendeel van de bevolking voor meer hernieuwbare energie is, fnuikt het nimby-syndroom ( not in my back yard) een pak investeringsplannen.

Tegelijkertijd is het Energieplan slechts een deel van de oplossing. Het heeft als nadeel dat het een keuze maakt: wel wind en zon, geen grootschalige biomassa. Die keuze moet de markt eigenlijk maken. De overheid moet het kader bepalen, controles uitoefenen en heldere doelstellingen formuleren.

Het jongste Special Report van de VN is duidelijk. De uitstoot van broeikasgassen verminderen moet de voornaamste bekommernis van een klimaat- en energiebeleid zijn. Dan volgen de wind- en zonne-energie wel.

William Nordhaus, een van de twee winnaars van de Nobelprijs Economie, toont al jaren dat de impact van de klimaatverandering en het energieverbruik moet worden meegenomen in economische modellen. Die kosten worden nu amper becijferd, waardoor pakweg transport en mobiliteit veel goedkoper worden betaald dan hun werkelijke kostprijs.

De meest efficiënte manier om daar een mouw aan passen, is een CO2-taks. Dat zo’n belasting werkt, bewijst het emissierechtensysteem voor een deel van de Europese industrie. De recente stijging van de prijs om een ton CO2 te mogen uitstoten van ongeveer 7 naar 20 euro per ton, keldert nu al de rendabiliteit van de kolengestookte elektriciteitscentrales.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content