In 2018 kiezen tientallen landen nieuwe presidenten, premiers en wetgevers. Drie trends zullen die verkiezingen bepalen: hernieuwde successen voor opiniepeilers, steeds absurdere namen voor partijen en nieuwe methoden om de uitslag te beïnvloeden.
Het zijn een paar moeilijke jaren geweest voor politieke koffiedikkijkers. Maar in 2018 zullen de opiniepeilers trefzekerder blijken. In maart voorspellen ze exact wie de Russische presidentsverkiezingen wint. Ze zullen ook Abdel Fattah al-Sisi, die in 2014 won met 97 procent, tippen als de grote kanshebber voor de Egyptische presidentsverkiezingen. Niet alle verkiezingen van 2018 zullen zo saai zijn. Over de hele wereld duiken bewegingen op die willen profiteren van de herschikking van het politieke landschap.
In Groot-Brittannië staan in 2018 geen verkiezingen op het programma, maar de regering is maar één verkeerd begrepen opiniepagina verwijderd van de val.
In Colombia komt de voormalige guerrillabeweging Farc op voor de verkiezingen. De Italiaanse Lega Nord schijnt te overwegen haar naam te veranderen in kortweg Lega om in 2018 meer kiezers te trekken.
Maar waarom zou je partijnamen tot woorden beperken? Macron heeft de kracht van het uitroepteken gedemonstreerd. De Ukip van Nigel Farange gebruikte het £-symbool als handelsmerk en de Italiaanse Vijfsterrenbeweging gebruikt een cijfer. Er blijven nog hopen computervriendelijke tekens over om uit te buiten. Reken in 2018 op partijen die moeilijke thema’s achter asterisken verstoppen of hashtags opnemen in een poging viraal te gaan.
De ware macht
Hoe de voorspellingen van opiniepeilers of partijnamen ook mogen luiden, verkiezingen gaan om hoe mensen stemmen. In 2018 zullen de politici eraan herinnerd worden waar de echte macht in een democratie ligt: bij Facebook. Nu de aandacht en het reclamegeld naar het internet verschoven zijn, speelt het machtige sociaal netwerk een gigantisch grote rol. Het bedrijf maakt zich sterk dat advertenties kiezers kunnen beïnvloeden. Zijn algoritmen helpen mensen op de hoogte te blijven van kandidaten en hun standpunten, ongeacht of er iets van waar is.
Niets is een betere reclame geweest voor Facebook dan de controverse rond de Russische bemoeienis met de Amerikaanse presidentsverkiezingen. In 2018 zullen lobbyisten, campagneleiders en buitenlandse regeringen lering trekken uit de Russische methoden en ze toepassen in Mexico tot Mali.
Het goede nieuws is dat in de VS geen presidentsverkiezingen gepland zijn voor 2018. Maar de grootste democratie ter wereld staat niet stil. In november zijn er verkiezingen voor het Huis van Afgevaardigden, een derde van de Senaat en 36 gouverneursposten. Kort daarna zullen de kandidaten hun positie innemen voor de voorverkiezingen.
De auteur is nieuwsredacteur van The Economist
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier