De kalender van de European Tour voor 2019 is bekend. Volgend jaar staan niet minder dan 48 toernooien op het programma, verspreid over 31 landen op vijf continenten. Dat is heel wat meer dan de twintig toernooien in 1972, toen het Europese circuit voor het eerst werd georganiseerd. Dertien daarvan vonden plaats in Groot-Brittannië, de rest in Spanje, Frankrijk, Italië, Zwitserland, Duitsland en Nederland. Door de jaren stak de Europese Tour almaar vaker de Europese grenzen over, zoals voor de Tunesische Open in 1982. Vandaag wordt meer dan de helft van de toernooien buiten Europa gespeeld, tot in Australië, Zuid-Afrika, China en de Verenigde Arabische Emiraten.
De Amerikaanse PGA Tour is nog altijd het grootste golfcircuit, zowel sportief als financieel. Maar de Europese Tour blijft groeien. Zo zijn er de toernooien van de Rolex Serie (in Abu Dhabi, Ierland, Schotland, Italië, Turkije en Zuid-Afrika) en is er het concept van de Race to Dubai, het equivalent van de vroegere Orde van Verdienste, die een heuse jackpot is voor de topspelers.
De PGA Tour en de European Tour hebben ook een gemene deler: de vier grandslamtoernooien en de vier manches van het wereldkampioenschap WGC staan op beide kalenders. Toch blijft het Amerikaanse circuit de referentie. Alleen al omdat het de grootste sponsors heeft. Bijna alle grote bedrijven die op Wall Street noteren, sponsoren het een of andere toernooi van de PGA Tour. Bovendien halen zowel de organisatie als de parcours een ongemeen hoog niveau in het Amerikaanse circuit. De kijkcijfers blijven heel hoog. Daardoor kunnen de toernooien van de PGA Tour uitpakken met extreem hoog prijzengeld, dat soms zelfs oploopt tot meer dan 7 miljoen dollar. In Europa kunnen maar enkele toernooien met zo’n prijzenpot uitpakken.
Sommige betrokken partijen zijn ervan overtuigd dat het op termijn tot een fusie kan komen, met de creatie van een groots, wereldwijd toernooi: een soort Champion’s League van de golfsport. Het zou de beste spelers van de wereld de kans geven het een heel jaar lang tegen elkaar op te nemen. Vandaag moeten de topspelers hun tijd te veel verdelen tussen twee circuits, wat sportief en organisatorisch niet ideaal is. Bovendien zou één groot circuit de golfsport transparanter maken voor een groot publiek.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier