“Vanaf mijn veertiende was ik intensief met bromfietsen bezig. Ik probeerde die ook harder te doen rijden, al had ik geen technische opleiding. We hadden een clubje met dezelfde interesse en vertelden elkaar hoe het moest. De hele buurt kwam sleutelen in ons tuinhok. We woonden vlak aan het militaire terrein in Brasschaat. Het werd gedoogd als je daar met een brommer ging rijden. Mijn favoriete brommer was een Honda SS50. Toen ik die kocht, had hij jaren stilgestaan en ik heb hem weer rijklaar gemaakt. Maar toen ik ging studeren en mijn professionele leven begon, verwaterde die belangstelling.
“Zes jaar geleden volgde ik een coachingsessie voor managers over de balans tussen werk en privé. Daar werd gezegd: je moet herbronnen, je moet teruggaan naar waarmee je als kind bezig was. De dag erna al ben ik een motor gaan zoeken. Ik kocht een Triumph Speed Triple, daarna een Harley-Davidson V-Rod Muscle.
“Dat zijn fantastische, moderne motoren, maar ik miste het sleutelen. Daarom ben ik op zoek gegaan naar modellen die in mijn jeugd populair waren. Ik bezocht oldtimertreffens. Je ontmoet daar verzamelaars die unieke stukken hebben, ze zoeken naar die ene uitlaat om hun oude motor weer rijklaar te maken. Dat trok me aan. Zo leerde ik meer en meer mensen kennen met wie ik mijn passie kon delen.”
Vintage motorvakantie
“Bijna elke zondag rijd ik naar old-timerbijeenkomsten in België en Nederland. Het rijden met een oude motor is een plezier, maar erover praten ook. Op zo’n bijeenkomst ben je binnen een paar minuten aan de praat over onderdelen, over hoe je iets moet maken. Ik vergelijk het met een kind dat in een snoepwinkel komt. In de oldtimerwereld is er veel snoep met een verhaal.
“Ik heb een Yamaha SR500 eencilinder uit 1978 gekocht. Die motor was destijds al een retromodel, hij trilt, je voelt je ermee verbonden. Mijn echtgenote wilde ook rijden en we kochten een Lambretta Serie 1 uit 1959. Zo kwamen we ook in contact met Lambretta-rijders, een kleine maar fanatieke groep. Ik wil mijn passie voor motoren ook delen met mijn kinderen. We hebben voor hen een FMB Telaimotor Super Sport 48 cc uit 1964, een Flandria 50 cc Rally Sport uit 1967 en een youngtimer Vespa aangeschaft. Het idee is samen met mijn vrouw en mijn drie kinderen een vintage motorvakantie te doen.
“Rijden met zo’n motor is spannend. Je kunt pech krijgen, je kunt zonder benzine vallen, maar daar laat je je niet door ontmoedigen. Je relativeert dat, net zoals je in het bedrijfsleven moet relativeren. Als je je helm opzet, ben je overal van afgesloten. Je bent bezig met het rijden, met de omgeving.”
Weggooimaatschappij
“Ik heb ook het plan opgevat een grote tocht op de motor te maken. Ik ben bij de Motogiro d’Italia uitgekomen, een zesdaagse tocht die in de jaren vijftig nog een wedstrijd was. Er is een categorie waaraan je alleen kunt meedoen met een klassieke Italiaanse motor met een cilinderinhoud van 175 cc of minder. Voor de editie van volgend jaar heb ik een 175 cc Motobi Imperial Sport uit 1961 gekocht. Die zat helemaal vast. Ik laat hem reviseren – dat kan ik zelf niet aan – want als je er 1600 kilometer mee gaat afleggen, wil je wel dat hij betrouwbaar is.”
“Ik word weleens aangesproken op die passie. Ons bedrijf is bezig met duurzaamheid. Dan zien ze een old-timer en zeggen dat die vervuilend is. Mijn visie is dat een motor uit 1959 die nog altijd rijdt, een duurzaam product is. We leven in een weggooimaatschappij. Een vaatwasmachine gaat vijf, zes jaar mee. Maar zo’n oldtimer wordt al dertig, veertig jaar gebruikt.”
AD VAN POPPEL, FOTOGRAFIE JONAS LAMPENS
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier