Wolfgang Riepl

Koester Zaventem

Wolfgang Riepl redacteur bij Trends

De luchthaven van Zaventem kan door zijn unieke positionering de groeipool worden voor heel Belgie. Maar dan moet er wel een coherent juridisch kader zijn, én werkvolk.

Arnaud Feist is niet meteen een tafelspringer. Hij is veeleer nuchter, zakelijk, solide. En vooral: bijzonder voorzichtig in zijn prognoses. Feist is niet het type CEO dat zich laat duwen en stuwen door waanzinnige groeiplannen. Sinds 2005 is hij aan de slag bij de luchthavenuitbater Brussels Airport Company. “Wij kunnen de volgende tien jaar zeker tienduizend banen creëren”, meldt Feist. “Welke andere sectoren in het land kunnen dat?” Feist noemt de luchthaven “een goudmijn voor toegevoegde waarde en banencreatie”.

Dat zijn toch belangrijke woorden op een moment dat Ford Genk sluit en er almaar meer twijfels rijzen over de toekomst van de Volvo-fabrieken in Gent. We mogen al blij zijn als in de autoassemblage in België de volgende tien jaar geen tienduizend banen verdwijnen. De woorden van de CEO zijn nog opmerkelijker omdat de luchthaven van Zaventem doorgaans negatief in de schijnwerpers staat. Brussels Airlines lijdt al sinds 2008 verlies. De carrier sakkert over de ongenadige concurrentie uit het met gulle subsidies overeind gehouden Brussels South Charleroi Airport. Nog in 2008 maakte DHL een kruis over het grootste deel van zijn nachtelijke activiteiten in Zaventem. De rampprofeten uit die jaren voorspelden al het definitieve einde van de luchthaven.

Maar zie. Vijf jaar later opent DHL opnieuw een distributiecentrum in Brucargo. Zaventem heeft blijkbaar een zodanig unieke ligging dat de luchthaven als het ware incontournable wordt. De klachten van investeerders zijn schaars, met boetes voor geluidsoverlast uit het Brussels Gewest als belangrijkste kopzorg.

De hoge loonlasten _ traditioneel het struikelblok in de autoassemblage en bij uitbreiding in de hele industrie in België _ blijken geen domper op de verdere ontwikkeling van de luchthaven. Feist benadrukt dan ook: “Hier ligt een enorm potentieel. Maar je moet die kansen ook willen grijpen.”

En dan weerklinkt een oude klacht: creëer een eenduidig en coherent juridisch kader. Maak duidelijk welke overheid welke verantwoordelijkheid heeft. In tegenstelling tot de horeca (speciaal werknemersstatuut) of de autoassemblage (lonenlastenverlaging voor de ploegensystemen) vraagt de luchthaven geen op maat gesneden loonlastenverlagingen. Meer nog, de luchthaven heeft een nijpend tekort aan personeel. Tienduizend banen liggen voor het oprapen, maar die vacatures raken maar niet ingevuld door een gebrekkig stimuleringsbeleid in het Brussels Gewest. Het is hallucinant hoe de werkloosheid in het Brussels Gewest naar bijna 21 procent groeit, terwijl de randgemeente Zaventem een de facto volledige tewerkstellingsgraad kent. Te meer daar het gewest, met eindeloze procedures rond geluidsoverlast, zich al decennia gedraagt als een bijzonder koele minnaar van de goudmijn.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content