Het wettelijk systeem van de huurwaarborgregeling, dat het minder kapitaalkrachtige huurders makkelijker moet maken om hun huurwaarborg te betalen, werkt in de praktijk niet. Dat hebben
de leden van de Werkgroep Huurwaarborg donderdag op een
persconferentie gezegd. Ze pleiten voor maatregelen.
Sinds de wijziging van de huurwaarborgregeling in 2007 hebben huurders de keuze tussen drie manieren om aan hun waarborgverplichting te voldoen.
In de praktijk blijkt niet iedereen te beschikken over die keuzemogelijkheid en worden ook niet alle waarborgvormen aangeboden zoals voorzien. Zo wordt de formule van de bankwaarborg op het terrein nauwelijks toegepast. In een groot aantal situaties is er bovendien sprake van een andere huurwaarborgvorm, zoals het cash betalen van de waarborg aan de verhuurder.
Daarnaast is er onder andere een probleem met het zogenaamde neutraal formulier. Dat wordt niet of nauwelijks gebruikt. Het formulier vermeldt enkel dat er aan de waarborgverplichting is voldaan, zonder te preciseren op welke manier dit is gebeurd, en moet er zo voor zorgen dat de verhuurder de kandidaat-huurder niet zou kunnen uitsluiten omdat de waarborg via het OCMW tot stand kwam.
De Werkgroep Huurwaarborg wil dat de politieke verantwoordelijken actie ondernemen om de toegang tot de huurmarkt, en in het bijzonder de huurwaarborgregeling, op een structurele manier te verbeteren. Ze pleiten onder andere voor een centraal huurwaarborgfonds. In afwachting van dat fonds vragen ze dat de politieke verantwoordelijken op korte termijn de uitvoeringspraktijk meer in overeenstemming proberen te brengen met de doelstellingen van de wetgever.
