Het andere nieuws

Er gebeurt in de rest van de wereld echter veel meer dat te weinig aandacht krijgt in België. De strijd tegen het Iraanse kernwapenprogramma en de gewijzigde verhouding tussen de VS en China zouden wel eens een heel grote impact kunnen hebben op ons land.

Naast de blijkbaar onvermijdelijke en helaas steeds toenemende trivialiteiten welke de dagelijkse berichtgeving op TV, radio, internet en in de kranten op ons afvuurt, stonden inzake ernstiger nieuws de voorbije weken vooral de euro en de perikelen rond de regeringsvorming in België centraal.

Er gebeurt in de rest van de wereld echter veel meer dat te weinig aandacht krijgt hier en toch ook als hogelijk relevant mag beschouwd worden voor ons hier.

Zo pakte het Amerikaanse weekblad Newsweek in haar nummer van 20 december jl. uit met een ronduit spectaculair verhaal over Iran. De oorlog tegen het land van de ayatollahs is, aldus Newsweek, reeds volop bezig.

De aanleiding daartoe is uiteraard het koppig vasthouden vanwege Teheran aan de intentie om een volwaardig nucleair land te worden. Uitstekend gedocumenteerd brengt Newsweek het verhaal van een aantal moorden op Iraanse wetenschappers nauw bij het nucleair programma betrokken.

Helemaal creepy wordt het tweede grote onderdeel van het Newsweek-verhaal, nl. de manier waarop de cyber-oorlog tegen Iran gevoerd worden. Allerhande hypergesofisticeerde virussen en wormen lijken via het internet al behoorlijk wat schade aangericht te hebben aan Iraanse installaties. Diverse tekenen wijzen op directe Israelische betrokkenheid bij beide “aanvallen” op Teheran.

Minder acuut maar daarom niet minder reëel was een onderdeel van de presentatie van Marc Faber op Trends Outlook 2011 de voorbije week. De excentrieke beleggingsgoeroe deed diverse opgemerkte uitspraken. Daarbij hoorde zeker zijn vrees voor een intensifiëring van de geo-politieke conflicten met een centrale rol daarbij voor China.

Faber wees er bijvoorbeeld op dat China voor wat zijn bevoorrading met olie, energie en grondstoffen betreft zich terecht wat omsingeld voelt. Die bevoorrading kan immers in essentie via twee wegen komen. Langs de voordeur via de Indische Oceaan en langs de achterdeur via het pijpleidingennetwerk doorheen Turkmenistan en diverse andere -stans.

Wat de voordeur betreft, blijft het een feit dat de Amerikaanse Navy nogal erg nadrukkelijk die Pacific domineert.

Inzake de achterdeurroute beschikken diezelfde Amerikanen vanuit hun posities in Afghanistan over een prima uitvalbasis naar het pijpleidingennetwerk toe. Geen wonder dus dat geruchten over steun van China aan de Taliban alsmaar aan kracht winnen.