In bijna pure kapitein Kirk-stijl kondigde de ECB-voorzitter gisterenavond “rood alarm” af over de stabiliteit van het Europees financieel systeem.
In bijna pure kapitein Kirk-stijl kondigde Jean-Claude Trichet gisterenavond “rood alarm” af over de stabiliteit van het Europees financieel systeem.
De voorzitter van de Europese Centrale bank deed deze uitspraak in het kader van een tweede bijeenkomst van de European Systemic Risk Board (ESRB). Dat is een nieuwe Europese instelling die tijdig moet waarschuwen dat het financieel systeem op het verkeerde spoor zit, en waarvan Trichet ook de voorzitter is.
Het is dus de taak van deze waakhond om alarm te slaan, maar toch kan de waarschuwing van Trichet alles behalve in de wind worden geslagen.
Verweven De ESRB benadrukte vooral dat het wereldwijde financieel systeem dermate verweven is, dat een schok in een deel van de wereld grote repercussies kan hebben voor het hele financieel systeem als geheel. Leningen tussen de banken, verzekeringscontracten (de credit default swaps) en de banden tussen de banken en de rest van de financiële sector zorgen ervoor dat ieders lot aan elkaar gekoppeld is. Anders gezegd: zelfs een klein land als Griekenland is daarom “too big to fail”.
Een Grieks bankroet riskeert dus opnieuw een vernietigende draaikolk op gang te trekken die ook de reële economie zou meesleuren.
Het Europees financieel systeem stond vorig jaar al eens aan de rand van de afgrond toen de Griekse crisis uitbrak. Het noopte Europa tot de oprichting van een noodfonds en dwong de ECB om overheidsobligaties uit Griekenland en andere Zuiderse eurolanden op te kopen.
Jean-Claude Trichet moet de voorbije dagen gemerkt hebben dat het financieel systeem door de Griekse stress opnieuw begint te haperen, en dat het risico op een hartinfarct te snel toeneemt.
Oproep De alarmkreet van Trichet is daarom vooral bestemd voor de oren van de Europese beleidsmakers en is een oproep om een Grieks faillissement te voorkomen. De ECB is het beu dat vooral zij het Europees financieel systeem moet drijvende houden en eist dat de Europese politici hun verantwoordelijkheid opnemen.
Zoals elke schuldencrisis is ook de Europese schuldencrisis een politiek probleem (wie draait op voor de verliezen?). Het is daarom hoog tijd dat Europa hier klare wijn schenkt en deze onzekerheid wegneemt, voor het te laat is. (DK)
