‘Join the 1 percent ‘en leef 10 jaar langer

De welvaartskloof tussen de allerrijkste en allerarmste Amerikanen wordt steeds breder. Niet enkel wat het inkomen, maar ook wat de levensverwachting betreft .

Nieuw onderzoek uit The Journal of American Medical Association (JAMA) toont dat de levensverwachting van de topverdieners in de VS tussen 2001 en 2014 met twee tot drie jaar is toegenomen, terwijl de Amerikanen met het laagste inkomen in diezelfde periode weinig tot niets gewonnen hebben.

Uit eerder onderzoek is al herhaaldelijk gebleken dat gezondheid en welvaart met elkaar verweven zijn, maar de recente JAMA-cijfers weerspiegelen een scherper contrast tussen het verschil in welvaart tussen arm en rijk. De toenemende welvaartskloof tussen de allerrijksten en allerarmsten in de Verenigde Staten van Amerika heeft niet uitsluitend te maken met de inkomensongelijkheid, maar vertaalt zich nu ook duidelijk in het aantal levensjaren . Kortom, de allerrijksten leven gemiddeld steeds langer, terwijl dat bij de allerarmsten niet tot nauwelijks het geval is.

In de periode tussen 2001 en 2014 nam de levensverwachting voor de mannelijke grootverdieners met ruim twee jaar toe. Voor vrouwelijke grootverdieners kwamen er drie jaar bij. Bij de arme bevolking kregen de mannen er in dertien jaar maar enkele maanden bij. Voor vrouwen onderaan de maatschappelijke ladder was er nauwelijks winst te bekennen.

De rijkste 1 procent van de Amerikaanse bevolking leeft gemiddeld op zijn minst 10 jaar langer dan wie zich helemaal onderaan de maatschappelijke ladder bevindt. Er is wel een verschil tussen mannen en vrouwen, zo blijkt.

Enkele voorbeelden: de gemiddelde levensverwachting voor een 40- jarige man uit de bovenklasse (top 1 percent) bedraagt vandaag 87 jaar. Een leeftijdsgenoot uit de onderklasse (bottom 1 percent ) sterft gemiddeld rond zijn 73^e . Bij vrouwen, die over het algemeen langer leven dan mannen, is het verschil kleiner . De allerrijkste vrouwen worden met 89 jaar gemiddeld 10 jaar ouder dan vrouwen uit de onderklasse van de Amerikaanse samenleving.

Volgens de auteurs van het onderzoek – economen van Stanford University, het Massachusetts Institute of Technology, de Universiteit van Harvard en adviesbureau McKinsey & Co., valt het verschil in levensjaren tussen arm en rijk in de eerste plaats te verklaren door een ongezonde levensstijl, zoals roken, overgewicht en een gebrek aan lichaamsbeweging. Maar er is ook een geografische factor die mee helpt bepalen hoe lang iemand leeft, zoals de mate waarin de gezondheidszorg toegankelijk is in bepaalde regio’s.

De onderzoekers waarschuwen evenwel voor al te voor de hand liggende algemene conclusies. Het verband tussen inkomen en levensverwachting vergt namelijk een gelaagde analyse, en valt dus niet eenduidig te verklaren. Er is met andere woorden niet één bepalende factor, zoals bijvoorbeeld leven in een welvarende stad met hoog opgeleide burgers, die de garantie biedt dat je langer leeft.

“De beruchte ‘1 procent’ krijgt er 10 tot 15 jaar bij om van zijn rijk gefinancierde leven te genieten en tijd door te brengen met kinderen en kleinkinderen, aldus de Britse micro-econoom en Nobelprijswinnaar Angus Deaton in een reactie op het rapport van JAMA. Volgens Deaton versterkt de ongelijkheid in gezondheid de inkomensongelijkheid, wat de indruk wekt dat een langer leven een kwestie van geld is.

(Bloomberg/BO)