Het gevaar van een speculatietaks

Het politieke gekrakeel rond de vermogens(winst)belasting is verstomd. De werkgevers hebben laten verstaan dat een speculatietaks een noodzakelijk zoenoffer wordt om de vakbonden rond de tafel te houden. Rest nog de vraag: wat is speculatie?

“Alleen wie rookt of speculeert, zal het voelen”, zei ex-minister van Financiën Steven Vanackere over de besparingen die de regering-Di Rupo drie jaar geleden invoerde. En hij verhoogde de beurstaks, die zowel speculanten als brave huisvaders betalen bij elke aan- of verkoop via de beurs. Sindsdien hebben beleggers het nagenoeg elke besparingsronde mogen voelen. Het is een gemakkelijkheidsoplossing, die van weinig creativiteit getuigt en die telkens opnieuw de middenklasse raakt en de ‘echte rijken’ buiten schot laat. De huidige minister van Financiën, Johan Van Overtveldt, liet eerder vallen dat kleine spaarders en beleggers deze keer gespaard moeten blijven. Laat het ons hopen.

‘Onaanvaardbaar’

Voor Paul Huybrechts, de voorzitter van de Vlaamse Federatie van Beleggers (VFB), is elke speculatietaks ‘onaanvaardbaar’. “Op korte termijn krijgen de spaarders nauwelijks nog een vergoeding voor hun spaarcenten. En op lange termijn wil men ze nu opsluiten in producten die moeilijk verhandelbaar zijn”, zegt Huybrechts. Hij waarschuwt dat het “kapotmaken van de beurs schade berokkent aan de samenleving en de economie”.

De speculanten uit de markt drijven is de marktwerking verstoren en de prijsvorming beïnvloeden. En uiteindelijk ook de beurs kapotmaken.

Het grootste gevaar van een speculatietaks is dat de liquiditeit opdroogt. De regelmatige financieringsbehoeften van Belgische vastgoedbevaks en biotechnologiebedrijven worden bijvoorbeeld via de beurs vervuld. En wie durft bedrijven geld toe te stoppen zonder dat ze winst maken, zonder dat ze een eerste geneesmiddel op de markt hebben? Beleggers, of speculanten zo u wil. Een van de redenen dat beleggers het aandurven om in jonge, beloftevolle bedrijven te stappen is de wetenschap dat ze er ook snel weer uit kunnen als het fout loopt. Een taks op aan- en verkopen binnen de maand, binnen enkele maanden of binnen het jaar werpt voor dit soort aandelen een barrière op.

Speculanten uit de markt drijven

Belangrijker dan de particulier die af en toe een gokje waagt, zijn de professionele traders. Wie zorgt ervoor dat de beleggers op elk moment in elk aandeel kunnen handelen? U zou het speculanten kunnen noemen. Of marktmakers. De speculanten uit de markt drijven is de marktwerking verstoren en de prijsvorming beïnvloeden. En uiteindelijk ook de beurs kapotmaken. Speculanten zijn vaak de eerste om te signaleren dat koersen te hoog oplopen en verwachtingen op luchtkastelen zijn gebouwd.

Door alle belastingverhogingen van de jongste jaren en extra regelgeving wordt de drempel voor particulieren om in aandelen, obligaties of beleggingsfondsen te investeren almaar hoger. Ze kunnen niet mee surfen op grote succesverhalen in de ondernemerswereld. Die blijven gereserveerd voor private equity, privatebankingklanten, family offices,… De beurs is en blijft het meest democratische, transparante en veilige platform, waar bedrijven en beleggers elkaar kunnen ontmoeten. De rest is rommelen in de marge.