ACV-stakingskas voelt de verkoop van Dexia nauwelijks

© belga

De stakingskas van de christelijke vakbond ACV bloedt niet door de de ondergang van Dexia want het ACV heeft zijn eieren niet in één mand gelegd.

Arco, de financiële holding achter de christelijke arbeidersbeweging ACW, krijgt zware klappen door de nationalisering van Dexia. Maar betekent dat ook dat het ACV, de machtige vakbondspoot van de beweging, op droog zaad komt te zitten? Hier en daar werd al geopperd dat de financiële aderlating van Arco de ACV-stakingskas zou droogleggen, met alle gevolgen van dien voor de syndicale slagkracht.

Daarvoor hoeft de vakbond niet direct te vrezen. Ook al bestaan er geen officiële cijfers over de stakingskas, wel is bekend dat die middelen zeer voorzichtig en gespreid belegd worden. “Zowel naar aard als naar soort liquiditeiten worden de middelen gespreid, waarbij ze ook over meerdere financiële instellingen worden gespreid”, staat te lezen in het administratief verslag 2009 van het ACV. Het ACV heeft dus niet al zijn stakingsgeld bij Dexia geparkeerd, laat staan dat het integraal in Dexia-aandelen werd belegd.

Voorts hanteert het ACV bij het beheer van de stakingsgelden stringente spelregels. Die zijn: een maximale vrijwaring van het ingelegde kapitaal (kapitaalgarantie); termijnbeleggingen worden belegd in risicoloze producten; de financiële middelen worden gespreid en de portefeuille bestaat hoofdzakelijk uit Belgische obligatieleningen, kasbons en spaarbons.

Twee weken staken

Voor de financiering van de stakingskas doet het ACV trouwens hoofdzakelijk een beroep op de ledenbijdragen. Gemiddeld gaat 8,5 procent van de ledenbijdragen naar de weerstandskas. Die zou op die manier jaarlijks met 10 tot 12 miljoen euro gespekt worden. Een groot deel daarvan doet de reserves jaarlijks toenemen. In 2009 werd 2.354.601 euro uitbetaald aan stakingsvergoedingen en acties. Dat cijfer schommelde nauwelijks in de voorbije tien jaar. 2005 en 2001 waren uitzonderingen. In 2001 moest 4,95 miljoen euro worden uitgegeven door een staking van de Vlaamse leerkrachten en een nationale actiedag. In 2005 moest 10,4 miljoen euro stakingsgeld worden uitbetaald. Dat had vooral te maken met stakingen tegen het Generatiepact.

Vakbonden gaan ervan uit dat hun stakingskassen gedurende twaalf tot veertien dagen de uitkering van het stakingsgeld (25 euro per dag) moeten waarborgen. Als we rekening houden met de 1,1 miljoen actieve ACV-leden (500.000 zijn niet-actief, bijvoorbeeld werkloos of gepensioneerd), is een oorlogskas van 385 miljoen euro nodig.

Alain Mouton

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content