Als Vlaanderen de juiste lessen trekt uit Apples succes, dan kan het ook een product maken waar heel de wereld ons om benijdt.
De nieuwste iPad zal de kassa’s nog meer doen rinkelen bij de elektronicafabrikant Apple. Als Vlaanderen de juiste lessen trekt uit Apples succes, dan kan het ook een product maken waar heel de wereld ons om benijdt.
Apple heeft het afgelopen decennium een onwaarschijnlijke succesreeks neergezet met toestellen als de iMac, de iPod, de iPhone en de iPad. Die zijn onlosmakelijk verbonden met de figuur van de vorig jaar overleden topman Steve Jobs. Zijn perfectionisme stuwde het bedrijf voort om elegante en gebruiksvriendelijke producten te maken.
Maar Jobs deed dat niet alleen, hij had een team erg getalenteerde designers en ontwikkelaars rondom zich verzameld. Iemand zoals Jobs is misschien moeilijk te vinden, maar Vlaanderen moet absoluut niet beschaamd zijn over zijn designtalent. Alleen al in de auto-industrie spelen designers zoals Luc Donckerwolke (Volkswagen), Dirk Van Braeckel (Bentley), Lowie Vermeersch (ex-Pinninfarina) mee op het hoogste niveau. Met hun talent kunnen ze evengoed in consumentenelektronica aan de slag.
Na dat eerste design moet het product verder ontwikkeld worden, en ook daar hoeft Vlaanderen niet blozen. Productontwikkeling is al decennia een aparte opleiding in Vlaanderen. Die opleidingen wordt overigens verder geprofessionaliseerd. Dit jaar zijn de eerste doctoraten afgeleverd.
Een hardere dobber wordt de software. Het mobiele besturingssysteem van Apple wordt geroemd om zijn gebruiksvriendelijkheid. Achter die eenvoud zit wel een complex systeem. Individuele programma’s maken zou nog lukken, maar de ontwikkeling van een nieuw onderliggend besturingssysteem is te hoog gegrepen. Geen enkel Vlaams bedrijf heeft de middelen en de mensen voorhanden om te concurreren met belangrijke ontwikkelaars van mobiele systemen zoals Apple, Google (Android) en Microsoft (Windows).
Eigenlijk wordt de weg vanaf dan alleen maar steiler voor Vlaanderen. De kennis en de productiecapaciteit zijn onvoldoende aanwezig voor belangrijke onderdelen zoals de batterijen, hoogwaardig en krasbestendig glas, processors, geheugen, netwerkapparatuur en een touchscreen. “Vlaanderen en bij uitbreiding Europa zijn voor een aantal essentiële elementen in de hoogtechnologische industrie afhankelijk geworden van Amerikaanse, maar vooral Aziatische bedrijven”, stipt Wilson De Pril van de technologiefederatie Agoria aan.
Die zaken zijn moeilijk terug naar hier te verhuizen. Zelfs als de toevoer van onderdelen zou worden opgelost, is de assemblage onmogelijk in Vlaanderen. Die is erg arbeidsintensief en zou hier veel te duur uitvallen.
Apple werkt met de Taiwanese Foxconn Technology Group. Andere elektronicafabrikanten zijn overigens ook klant bij Foxconn. De assemblage van de iPad gebeurt in de grootste vestiging op het Chinese vasteland in de technologiecluster rond Shenzen. Vlaanderen heeft wel bedrijven die elektronica assembleren, maar die richten zich op segmenten met een hogere toegevoegde waarde.
Door zijn perfectionisme wilde Steve Jobs zoveel mogelijk de controle behouden over de activiteiten. Maar het cruciale onderdeel van de productie besteedde hij uit aan Chinese onderaanemers. Niet voor de prijs, maar omdat China zo’n performant productieapparaat voor elektronica heeft uitgebouwd.
Nergens anders dan in China kunnen fabrieken zo snel de productie van gadgets zoals smartphones of tablets opdrijven van nul tot miljoenen toestellen zonder aan kwaliteit of flexibiliteit te verliezen. Dat is dankzij een enorm arbeidsreservoir aan arbeiders en ingenieurs, en dankzij een enorm gulle financiering.
Bij nader inzien is de productie van een eigen iPad te hoog gegrepen in Vlaanderen. Maar dat neemt niet weg dat Vlaanderen wel degelijk iets kan leren van Apple en de Chinese technologiecluster. Beide leggen zichzelf heel hoge eisen op en zijn steeds op zoek naar manieren om sneller en slimmer producten te ontwikkelen en te produceren. Die drang naar perfectie is het geheim van hun succes. (SF)
