‘We zijn in Wallonië meer welkom dan in Vlaanderen’

© Jelle Vermeersch

In zijn eerste interview ooit wijst Jos Claeys, de gedelegeerde bestuurder van de Belgische marktleider in varkensvlees Westvlees, op het tanende ondernemingsklimaat in Vlaanderen.

Een jaar geleden kocht Westvlees een varkensslachthuis in Aubel. “Een aantal vooroordelen over Wallonië blijkt echt niet te kloppen”.

TRENDS. Wat is de balans één jaar na de overname in het Waalse Aubel van varkensslachthuis Detry?

JOS CLAEYS. “De balans is ronduit positief. We zijn aangenaam verrast over de kwaliteit en de ingesteldheid van de mensen. De gedrevenheid voor klantentevredenheid. Een aantal vooroordelen over Wallonië blijkt echt niet te kloppen.”

Bijvoorbeeld? U had een jaar lang geen staking?

“Zelfs tijdens de nationale stakingsdag van 30 januari werd er gewerkt. Het is ook wel aangenaam dat je voelt dat je er welkom bent. Begin juni organiseerden we een grote barbecue in Aubel voor al onze varkensleveranciers uit de streek. Er waren ook drie generaties Wathelet aanwezig. Grootvader was varkenshandelaar, vader Melchior de voorzitter van het Hof van Luxemburg, en Melchior junior is staatssecretaris. Ook minister Jean-Claude Marcourt kwam al op bezoek. We hebben er heel gemakkelijk toegang tot de politiek, en we voelen ons welkom. Dat is plezant hoor, ergens aankomen en je welkom voelen.”

Aubel werd uw eerste slachthuis in Wallonië.

“In Westrozebeke (de West-Vlaamse thuishaven van Westvlees, NVDR) werken we op de maximale productiecapaciteit. Uitbreiden kan hier niet, als ik een klein beetje wil overeenkomen met mijn burgemeester. Ik mag geen hoogbouw of fabrieken optrekken. Bomen planten mag. Maar windmolens of een grote fabriek zetten, dat kan niet langer. Ondernemen in België… we zijn toch minder welkom dan twintig jaar geleden. Ik kan in Westrozebeke niet meer dezelfde groei realiseren zoals mijn vader, grootvader, en overgrootvader, dat konden.

De consument houdt in ieder geval weer van varkensvlees. De varkensprijs staat op het hoogste peil sinds de zomer van 2008.

“Louter cijfermatig is dat zo. Maar het betekent niet dat de boer weer helemaal van het ijs is. De prijs van de grondstoffen, zeker de soja, is het voorbije jaar verdubbeld. Het veevoeder heeft dus veel van de marge bij de boer weggenomen. Varkens kweken blijft een heel lastige oefening in België. Gelukkig hebben de varkenshouders geantwoord met veel technische verbeteringen. Maar de druk blijft zeer groot. Duitsland, de grootste markt in Europa, zet de prijs voor de varkens in Europa. België is een prijsvolger.”

Sinds anderhalf jaar exporteert u ook naar China.

“De markten in China en Zuid-Korea zijn zo groot, dat er eigenlijk geen concurrentie is. Iedereen is er leverancier. Daar moet ik mij niet onderscheiden. Ik moet er enkel zijn. Als iedere Chinees één keer meer per jaar varkensvlees eet, is de hele jaaromzet van Westvlees al verkocht.”

Wanneer start u met productie in China?

“Ik denk niet aan productie in het buitenland. Er is in België nog genoeg werk, ook al blijft men het ondernemers zeer moeilijk maken. Het gaat traag. We hebben geen zekerheden. De fiscaliteit, de heksenjacht op bedrijfswagens… Onze lonen behoren al tot de hoogste in Europa, en men maakt het alleen maar moeilijker.” (WR)

Het volledige interview leest U in Trends deze week, van 28 juni.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content