Doet België een goede zaak met de herverdeling van de lasten en de waarborgregeling van Dexia? De meningen lopen fel uiteen.
Doet België een goede zaak met de herverdeling van de lasten en de waarborgregeling van Dexia? De meningen lopen fel uiteen.
Volgens minister van Financiën Steven Vanackere (CD&V) kan er geen twijfel over bestaan: België doet een goede zaak met de nieuwe deal. Ons land moet 165 miljoen euro meer kapitaal storten dan met de oude verdeelsleutel het geval zou zijn geweest, maar tegelijk dragen we 10,8 miljard euro minder aan waarborgen. De minder zware garantielast is belangrijk voor het vertrouwen in de kredietwaardigheid van ons land, stelt Vanackere.
Oppositiestemmen wijzen erop dat België zich nog altijd garant stelt voor 43,7 miljard euro. Dat blijft een gigantisch bedrag, goed voor circa 12 procent van ons bruto binnenlands product. Het zwaard van Damocles dat Dexia is voor de overheidsfinanciën, blijft volgens hen boven onze hoofden zweven. Ook econoom Ivan Van de Cloot van denktank Itinera noemt de deal geen succes voor België: “De fouten uit het verleden zijn niet rechtgezet. Enkel de voorwaarden zijn veranderd. De garanties blijven te hoog, en bovendien staat er nu nauwelijks nog een vergoeding tegenover.”
De vergoeding die Dexia ons land betaalt voor de staatswaarborg daalt in de nieuwe overeenkomst van 90 naar 5 basispunten. Volgens Vanackere moet dat Dexia de kans geven de verliezen te milderen en op eigen benen te staan. Vasthouden aan de hogere vergoeding zou volgens de minister aanleiding gegeven hebben tot een kapitaalverhoging van meer dan 8 miljard euro. Nu blijft het bij 5,5 miljard.
“Kan best zijn”, zegt Ivan Van de Cloot. “Maar nu zitten we in een situatie dat de vergoeding niet meer in verhouding staat tot de risico’s die we als land lopen. De vergoeding bedraagt nu nog een achttiende van voorheen. Zijn de risico’s in dezelfde mate gedaald? Ik denk het niet. Het lijkt wel alsof we gratis garanties uitdelen.”
Karel De Boeck, CEO van Dexia, is logischerwijs opgetogen over de lage vergoeding voor de staatsgaranties. Maar hij betreurt dat het onderpand op renteswaps niet doorgeschoven wordt naar de overheden. In dat onderpand zit 32 miljard euro aan cash geblokkeerd. Als de overheden zich daarvoor gedeeltelijk garant hadden gesteld, was er voor Dexia 5 tot 10 miljard euro cash vrijgekomen. Frankrijk zag dat evenwel niet zitten.
Critici wijzen er ten slotte op dat er geen enkele garantie bestaat dat dit de laatste redding van Dexia geweest is. Minister Vanackere zegt dat het de bedoeling is dat de restbank voortaan zelf haar boontjes dopt, maar zekerheid kan hij niet bieden. “Er bestaat te veel onduidelijkheid over de inhoud en de waarde van de portefeuille van Dexia”, vindt Ivan Van de Cloot, “Er is dringend nood aan meer transparantie. België is in het bezit gekomen van een hefboomfonds en de belastingbetaler draagt er de risico’s en de verantwoordelijk van. Dan hebben we ook het recht om te weten wat er precies in zit.”
P.C.
