Boston Consulting Group ziet ruimte voor nieuwe kankermedicijnen

© Belga

De Belgische ziekteverzekering krijgt ruim 130 miljoen euro extra ruimte zodra verschillende geneesmiddelen goedkoper worden. Dat bedrag zou het beste geïnvesteerd worden in nieuwe, innovatieve geneesmiddelen, vindt adviesbureau Boston Consulting Group.

De Belgische ziekteverzekering krijgt ruim 130 miljoen euro extra ruimte zodra verschillende geneesmiddelen goedkoper worden. Dat berekende Marc Herlant van Boston Consulting Group. Het vrijgekomen bedrag kunnen we het beste investeren in nieuwe, innovatieve geneesmiddelen, besluit hij in een rapport dat de consultant aan de pers heeft gepresenteerd.

“We wilden met deze studie de ideologische grenzen overstijgen”, benadrukt Marc Herlant, partner bij Boston Consulting Group. In de toelichting bij zijn rapport verzet hij zich tegen het groeiende pessimisme over de Belgische ziekteverzekering. Ondanks een stijging van de uitgaven in de ziekteverzekering met meer dan 4 procent per jaar, zijn de zorguitgaven in België niet echt groter dan in de andere West-Europese landen. Bijna 11 procent van het bruto binnenlands product gaat in België naar gezondheidszorg. Daarmee zit ons land op het Europese gemiddelde.

De Belgische ziekteverzekering geldt daarbij als een systeem dat toegankelijk is en een goede kwaliteit biedt tegen een redelijke kostprijs. Maar de vergrijzing en de stijgende prijs voor medische innovaties jagen de factuur de hoogte in. Daardoor lijkt elke discussie over de ziekteverzekering te botsen op hetzelfde innovatiedilemma: kiezen voor kostenbeheersing of kiezen voor kwaliteit met nieuwe innovaties? Niet nodig, vindt BCG. Dankzij de verplichte prijsdaling voor oude geneesmiddelen en systemen van referentieterugbetaling na octrooiverval, komt er voldoende budgettaire ruimte vrij om de komende jaren te investeren in nieuwe behandelingen.

Investeren in geneesmiddelen

De uitgaven voor geneesmiddelen stijgen de jongste jaren trager dan de totale uitgaven voor gezondheidszorg. Het maakt dat hun aandeel in het zorgbudget is afgenomen tot 15,5 procent. Dat is nog altijd boven het West-Europese gemiddelde (14,5%). Een verdere daling dankzij prijsdalingen lijkt dus welkom. Toch pleit het BCG-rapport ervoor de komende jaren de vrijgekomen miljoenen te gebruiken om de onderbehandeling van kanker en neuropsychiatrische aandoeningen aan te pakken. Op die terreinen scoort ons land niet zo goed, zelfs al zijn de uitgaven voor kankerbehandeling de jongste vijf jaar met 34 procent gestegen. Zo besteden we bijvoorbeeld relatief minder aan kankerbehandeling, terwijl de ziekte hier toch de op één na grootste ziektelasten veroorzaakt.

Het is bovendien bekend dat de wachttijd tussen de Europese goedkeuring van een nieuw geneesmiddel en de effectieve terugbetaling in België ruim een jaar is. Dat is langer dan in de meeste andere West-Europese landen. Budgettaire logica vergroot daardoor de onderbehandeling van kanker.

De farma-industrie is erg actief in het domein van kanker. Er zitten niet minder dan elf nieuwe kankerbehandelingen aan te komen. “Daar is dus potentieel om de kwaliteit van de zorg te verbeteren”, zegt Herlant. “Het is de vraag of we er ook voor kiezen om de beschikbare middelen te gebruiken.”

BCG berekende dat de komende vijf jaar elk jaar 130 miljoen euro ruimte vrijkomt door de verplichte prijsdalingen voor oude geneesmiddelen en de introductie van generische alternatieven. De consultant vergeleek vervolgens die automatische besparingsmarge, met de verwachte kosten op basis van de voorspelde omzetten voor die nieuwe geneesmiddelen die dichtbij een marktintroductie staan. Het goede nieuws is dat die besparingsmarge volstaat om 95 procent van de nieuwe behandelingen terug te betalen, besluit het rapport. “Eigenlijk is er geen innovatiedilemma. Zonder extra kosten hebben we de komende jaren al voldoende ruimte om nieuwe therapieën te introduceren”, zegt Herlant.

Uitbreiding van risicodeling

Toch wijst BCG ook op andere mechanismen om onze zorg nog toegankelijker of efficiënter te maken. Sinds 2010 is er een wet _ artikel 81 _ om tijdelijk toegang te verlenen tot nieuwe geneesmiddelen die nog niet voor normale terugbetaling zijn goedgekeurd. Vaak omdat de budgettaire impact niet in te schatten is. Via dat artikel zijn sindsdien 22 prijs-volumecontracten ondertekend waarbij de producent en de overheid het risico delen en de budgettaire impact na drie jaar evalueren. In zijn conclusies pleit Herlant voor meer ruimte voor zo’n risicodelende aanpak. Ook in andere landen bestaan zulke systemen.

Boston Consulting Group raadt aan ook alternatieve financieringsvormen te onderzoeken. Als voorbeeld wijst het rapport op het tijdelijke kankerfonds dat in Groot-Brittannië in het leven werd geroepen tussen 2011 en 2014. De overheid trok 200 miljoen pond uit voor de toegang tot nieuwe kankertherapieën zo de Britste achterstand weg te werken. (R.B.)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content