Spitstechnologische kmo’s groeien in Wallonië als paddenstoelen uit de grond. Ze krijgen er volmondig de steun van de overheid. Het zuiden van het land heeft meer in huis dan staalnijverheid.
Van Doornik tot Luik en van Charleroi tot Namen zijn er in Wallonië spin-offs, start-ups en familiebedrijven die zich in een toekomstniche hebben genesteld. Ze bestaan gemiddeld tien jaar en staan technologisch aan de spits. Die jonge kmo’s hebben voorlopig maar enkele tientallen mensen in dienst, maar hun producten met hoge toegevoegde waarde bieden flink wat mogelijkheden.
Niemand weet of deze ondernemingen de komende jaren de verwachtingen inlossen en of ze een internationale carrière kunnen opbouwen. Hun innoverend en veroverend profiel wekt in elk geval de hoop op betere dagen voor Wallonië, dat blijft achteroplopen door de teloorgang van de kolen- en staalnijverheid.
“Toch begint er sinds de jaren 2000 een nieuwe economie de kop op te steken, die zich organiseert en ontplooit rond wereldleiders”, zegt Didier Paquot van de Union Wallonne des Entreprises (UWE). “Tussen 2000 en 2007 werden er in Wallonië 71.000 jobs gecreëerd en tussen 1996 en 2008 is de export met gemiddeld 8,2 procent per jaar gestegen, dat is meer dan het Europese gemiddelde.”
De beloftevolle kmo’s hebben niet gewacht tot de Waalse regering met zware budgetten over de brug kwam (280 miljoen euro tussen 2006 en 2009). De overheid creëerde met haar economisch Marshallplan een kader dat ondernemingen, universiteiten en onderzoeks- en opleidingscentra werken ertoe brengt om samen te werken.
Op dit ogenblik hebben meer dan 130 projecten groen licht gekregen van de Waalse regering. Daarbij zijn 311 ondernemingen betrokken, waaronder 203 kmo’s, en voorts 274 onderzoekscellen en 50 opleidingscentra. Omdat de projecten pas in 2007 opgestart werden, kan het reële effect van de maatregelen pas over vijf tot tien jaar gemeten worden.
In Trends vindt u vier portretten van spitstechnologische bedrijven.
BV
