De federatie van textielrecuperanten, Coberec, hoopt dat de gemeentes niet automatisch de voorkeur geven aan kringloopwinkels en beschutte werkplaatsen om textielafval op te halen.
“Anders dreigen, zoals in Frankrijk, arbeidsplaatsen in de reguliere economie te worden vervangen door gesubsidieerde jobs”, weet algemeen directeur Jan Vermoesen. De sector is in België goed voor 60 bedrijven, bijna 1000 jobs en 100.000 ton textiel dat wordt gesorteerd. Daarvan wordt de helft in ons land opgehaald.
De afhaling van textiel is een gemeentelijke bevoegdheid, die doorgaans via huis-aan-huisinzamelingen gebeurt of via containers. Die behoren meestal toe aan bedrijven als VICT, Curitas en VHS, en aan organisaties als Wereldmissiehulp, Salvatoriaanse Hulpactie, Oxfam of de kringloopcentra.
“Een aantal gemeentes hebben aanbestedingen uitgeschreven die op het lijf van de sociale economie zijn geschreven. Dat is hun goed recht, maar onze mensen behoren ook bijna allemaal tot risicogroepen”, betoogt Pol T’Jollyn, gedelegeerd bestuurder van het Zultse bedrijf Recutex. Hij verwijst naar het voorbeeld van Zulte, waar er containers van zijn bedrijf in de straten staan terwijl er ook een driemaandelijkse ophaling door de kringloopcentra is.
De Vlaamse Vereniging van Steden en Gemeenten is op de hoogte van de situatie, weet coördinator Christof Delatter. “Wij werken een modelbestek uit voor de gemeentes, en organiseren voor de intercommunales ook werkbezoeken bij zowel een grote industriële textielrecuperant als een kringloopbedrijf. Maar de uiteindelijke keuze is aan de gemeentes.”
L.H.
