Michèle Sioen (Sioen Industries): ‘Onze groei is volledig geënt op O&O’

© belga

In 2009 sloeg de crisis keihard toe, ook bij Sioen Industries. In datzelfde jaar stierf de stichter van de producent van technisch textiel en vader van CEO Michèle Sioen. Toch loodste zij het bedrijf veilig door de storm en legde daarmee haar visitekaartje neer.

Het management schakelde een versnelling hoger om de recessie het hoofd te bieden. Sioen saneerde, herstructureerde, sleutelde aan het werkkapitaal en bouwde stocks af. Maar ook, en vooral, zette ze in op onderzoek en ontwikkeling. “We kunnen het ons gewoon niet permitteren om op onze producten te teren.”

Vandaag plukt Sioen de vruchten van de crisismaatregelen. De omzet steeg met 15 procent en er werd weer winst geboekt (18,1 miljoen euro), de productportfolio is uitgebreid en nieuwe markten werden aangeboord. “We hebben van de crisis gebruik gemaakt om grote kuis te houden, te herdefiniëren. We hebben veel omzet verloren en dan komt het erop aan dat je break-evenpoint lager komt te liggen. Dat je alleen maar kosten maakt naar de zak.”

U slaagde erin om een verlies van 11 miljoen euro in 2009 om te buigen in een winst van ruim 18 miljoen euro. Daarmee hebt u definitief uw visitekaartje afgegeven? Michèle Sioen: “In 2009 hebben we natuurlijk nog de herstructureringskosten gekend. Nu niet, en intussen is ook de omzet gestegen. We zijn dus heel tevreden. Ik wil met klem benadrukken dat Sioen nooit een onemanshow is geweest en nooit zal worden. De goede prestaties zijn het resultaat van een team.”

“Mijn moeder is nog actief in de confectie, mijn zus in de chemicaliën en dan hebben we nog het directiecomité. Als we er nu weer goed voorstaan, dan is dat de verdienste van al die mensen. Maar het geeft wel een voldoening. We werken dag en nacht en met heel veel overtuiging. Als de resultaten dan ook positief zijn, dan is dat een bekroning voor dat harde werk. Sinds de oprichting in de jaren zestig zijn we jaar na jaar gegroeid, met uitzondering van de jongste twee crisisjaren. Het is de bedoeling om weer te groeien.”

Vooral autonome groei of komt er ruimte voor overnames? Michèle Sioen: “Beide. Met de crisis hebben we eerst gezorgd voor een solide basis. Die hebben we nu. We staan open voor opportuniteiten. We kijken zowel naar geografische mogelijkheden als naar productuitbreiding. Vanaf het moment dat we iets zien dat complementair is aan onze business hebben we interesse. Maar we doen ook geen overname aan eender welke prijs.”

Mikt u vooral op Europa of Azië? Michèle Sioen: “Europa maakt nu driekwart van de omzet uit. Europa is en blijft onze thuismarkt, maar onze interesse voor andere regio’s is groot. We hebben in Tunesië en in Indonesië vestigingen, en een verkoopkantoor in Sjanghai dat aan belang wint.”

Wanneer heeft Sioen deze crisis volledig uitgezweet? Michèle Sioen: “Ik denk dat we in 2013 of ten laatste in 2014 weer op de volumes en het niveau van 2007 moeten raken. Maar intussen hebben we heel sterk gediversifieerd. Daardoor is het belang van de transportsector op onze groepsomzet gedaald van zo’n 45 procent tot minder dan 15 procent in 2010. De trucksector groeide vorig jaar fors en we hebben onze positie van marktleider verstevigd. Terwijl de productie tijdens de crisis stilstond, hebben we volop nieuwe zaken ontwikkeld. Daardoor kunnen we nu nieuwe markten aanboren, zoals biogasinstallaties, waterreservoirs, architecturale tenten. Ons klantenassortiment en productenportfolio zijn daardoor sterk verbeterd.

“De crisis heeft ons zeker opportuniteiten gegeven. Dat zou je het positieve effect van de crisis kunnen noemen. Maar dat is achteraf natuurlijk. Op het moment zelf sloeg de schrik toch wel om het hart. Er was een enorme druk en stress om nieuwe zaken te ontwikkelen.”

De stijgende grondstofprijzen zijn het issue voor dit jaar? Michèle Sioen: “De eerste drie maanden hebben we een mooie omzetgroei gekend en de dynamiek is goed, maar de grondstofprijzen zijn ook fors gestegen, en dat zet weer druk. We rekenen die wel door, maar daar zit altijd wat vertraging op en je kunt die niet integraal doorrekenen. Bij de leveranciers is er weinig marge. Ook hier helpt R&D ons. Door de druk op de marges zijn we volop aan het ontwikkelen om sneller te draaien. Veel meer kunnen we niet doen. Die prijzen worden door externe factoren bepaald.”

Wat moet volgens u centraal staan in het witboek voor het beleid van de industrie van de Vlaamse overheid? Michèle Sioen: “Industrie is heel belangrijk voor ons land. Het is het fundament van onze welvaart. Voor mij zijn de twee belangrijkste zaken R&D en de loonkosten. Het kan niet dat we steeds weer aan competentiekracht moeten inboeten tegenover de ons omringende landen. We moeten waken over onze competitiviteit.”

Dan bent u allicht niet opgetogen met het jongste interprofessioneel akkoord? Michèle Sioen: “Neen. De vakbonden zeggen dat de index geen loonsverhoging is. Maar wie betaalt dat denkt u? Europa trekt ook aan de alarmbel, we moeten van dat indexsysteem af, het is niet meer van vandaag. Maar ik leg daar liever geen verklaringen over af, want ik vrees nu al moeilijke cao-onderhandelingen voor de textielfederatie.”

Lieven Desmet

Het volledige interview leest u in Trends van deze week

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content