“De toestand is nu zo ernstig dat de kleinere banken absoluut hun belangen moeten verdedigen.” Landbouwkrediet en Argenta klagen dat de vier Belgische grootbanken de kleinere spelers verpletteren in beroepsfederatie Febelfin. Zo willen de kleintjes niet opdraaien voor de crisis.
Het machtsevenwicht binnen Febelfin, de koepelorganisatie van de Belgische banken, staat onder druk. Kleinere financiële instellingen klagen dat de vier grootbanken – KBC, Dexia, BNP Paribas Fortis en ING – het volledige zeggenschap hebben. Ergens is dat logisch, ze vertegenwoordigen samen 80 procent van de Belgische markt.
De crisis veroorzaakte ernstige spanningen in het gebeitelde Febelfin-huishouden. De 100 kleinere banken in ons land pikken het niet langer dat hun standpunt onvoldoende gehoord wordt tijdens de discussies over de crisisbestrijding.
“De maatregelen zijn steevast op maat van de grootbanken. De specifieke kenmerken van de kleinere banken worden niet in rekening genomen”, verduidelijkt Luc Versele, de topman van het Landbouwkrediet.
“Pas op, ik benijd de grootbanken niet hoor. Maar het wordt dringend tijd dat de kleinere financiële instellingen hun eigen belangen beginnen te verdedigen, zowel bij de politiek als bij de publieke opinie. Anders dreigen we de dupe te worden van de crisis die de grootbanken veroorzaakt hebben.”
Samen met Leon Heymans, directievoorzitter van Argenta Bank, bindt Versele de kat de bel aan. “Ik heb er een gloeiende hekel aan om telkens vanuit een minderheidspositie te moeten discussiëren”, vat Heymans de situatie bij Febelfin samen. “Ik zal er dan ook alles voor in het werk stellen om daaruit te raken.”
TRENDS. Wat hebben de grootbanken precies verkeerd gedaan?
LUC VERSELE (LANDBOUWKREDIET). “De overheid zit sinds de crisis met een enorm gat in de begroting en heeft gezegd dat ze aanvankelijk een beroep wou doen op twee sectoren om met geld over de brug te komen. De banken en de elektriciteitsproducenten. Met die laatste duurt de discussie voort, maar tussen de bankenkoepel Febelfin en het kernkabinet heeft er nooit een ernstig debat plaatsgevonden. Het was zwijgen en goedkeuren, want de grootbanken hingen compleet in de touwen en hadden net staatssteun gekregen. Het ergste is dat de kleinere banken nooit hun standpunt konden kenbaar maken bij de minister. De nieuwe jaarlijkse crisistaks van 15 basispunten op de spaardeposito’s is ons door de strot geduwd.”
LEON HEYMANS (ARGENTA). “Waanzinnig, noem ik het. Het zijn dan nog de politici zelf die ons hebben verwittigd dat die taks op komst was. Van Febelfin, onze eigen beroepsorganisatie, hadden we daar nog niks over vernomen. Dat is een serieus punt van wrijving geweest, maar ondertussen zitten we er wel mee. De politici hebben de maatregel goedgekeurd en de kleinere banken kunnen nu alleen maar proberen om daaraan iets te doen.”
U pleit voor een bankentaks op maat. Dat impliceert dat de kleinere banken minder bijdragen en dat de grootbanken dieper in de buidel moeten tasten. Een compromis lijkt hopeloos.
VERSELE. “De overheid verlangt dat de banken 390 miljoen euro per jaar betalen. Dat is niet realistisch. Dat bedrag moet herzien worden. De modaliteiten van de bankentaks ook. Het kan toch niet dat die taks alleen berekend wordt op het spaargeld dat de Belgen bijeengespaard hebben? Om het gat in de begroting te dichten dan nog. Het risicoprofiel van elke individuele bank moet de basis vormen voor de berekening van de bijdrage die hij moet leveren. Een systeembank die de hele economie dreigt mee te sleuren als ze in de problemen komt, moet een grotere financiële bijdrage leveren dan een kleinere spaarbank. Die vormt nu eenmaal geen levensbedreigend risico voor de nationale economie.”
Wat gebeurt er als de grootbanken en hun kleinere tegenhangers niet tot een akkoord komen over de bankentaks?
VERSELE. “Het is niet de bedoeling om een alibi te creëren dat ons toelaat om uit Febelfin te stappen. Integendeel. We proberen om binnen onze koepelorganisatie een oplossing te zoeken. Maar als het niet lukt, dan moet het erbuiten gebeuren. De toestand is nu zo ernstig dat de kleinere banken absoluut hun belangen moeten verdedigen.”
HEYMANS. “Wij zijn zeker bereid om wat water bij de wijn te doen, maar we moeten er wel beducht voor zijn dat er uiteindelijk alleen nog maar water overblijft. Met slechts een klein beetje wijn. Mocht dat het geval worden, dan volgen we desnoods onze eigen weg. Liefst met een groep van gelijkgezinden.
“Er zijn wel degelijk alternatieven voor Febelfin. Er bestaat zoiets als een Europese spaarbankenvereniging. Wat daar gebeurt, de manier waarop daar gewerkt wordt, dat is veel meer compatibel met de waarden van de Belgische spaarbanken. Ik vind dat we dat scenario absoluut moeten bestuderen, waarmee ik niet wil zeggen dat de kleinere banken Febelfin absoluut moeten verlaten. We kunnen toch gerust samenwerken met twee koepelorganisaties, waaronder een Europese?” (T)
C.D.C.
Het volledige interview leest u deze week in Trends.
