Talking French heeft de boeken neergelegd. De Belgische kledingketen is het zoveelste slachtoffer in het fel geplaagde middensegment. Hoe is het zover kunnen komen?
Talking French werd in 2004 opgericht door zakenman Xavier Painblanc en een vennoot. Eerder stond hij ook al mee aan de wieg van de modebedrijven River Woods en Baton Rouge. De eerste jaren liep Talking French goed. “We verkochten alleen in onze eigen winkels. In enkele jaren tijd hadden we er vijfentwintig”, aldus Painblanc. Vanaf 2010 begon het bergaf te gaan. In 2012 kwam het bedrijf volledig in handen van Painblanc en zijn echtgenote Ann. Het water stond Talking French toen al aan de lippen. In oktober dat jaar werd Katrien Maes aangesteld als CEO. Ze had haar sporen verdiend als countrymanager bij Mexx, Esprit en s.Oliver, en kreeg de opdracht voor een ommekeer te zorgen. In november 2014 kondigde ze verrassend haar vertrek aan.
Nog groter was de verrassing toen Talking French op 25 maart de boeken neerlegde en de Antwerpse rechtbank van koophandel het faillissement uitsprak. De negentig personeelsleden werden ontslagen, de twintig overblijvende winkels van het modebedrijf verzegeld. Sinds 4 april wordt de collectie in een aantal winkels uitverkocht.
‘Geen enkele vooruitgang’
Painblanc heeft er naar eigen zeggen alles aan gedaan om Talking French te redden. Hij zou meer dan 4 miljoen euro in het bedrijf hebben geïnvesteerd, waarvan nog 1,73 miljoen euro in december 2014 als onderdeel van een kapitaalsverhoging. Maar de verliezen bleven zich opstapelen. In 2012 bedroeg de omzet 17,4 miljoen euro en het verlies 1,4 miljoen, een jaar later daalde de omzet tot 17,2 miljoen en liep het verlies op tot 1,5 miljoen. De verkoop bleef dalen. “Ondanks alle vernieuwingen en investeringen zagen we geen enkele vooruitgang”, aldus Painblanc.
Painblanc, die met zijn vennootschap Bermaso succesvol is in de vastgoedsector, wilde zijn andere activiteiten niet in gevaar brengen. De twee curatoren zoeken naar een oplossing, bijvoorbeeld een overnemer voor de winkelpanden of voor het merk. Maar voorlopig wijst niets erop dat dat lukt.
Conjunctuur en klimaat
De conjunctuur zit tegen. Dat is de eerste verklaring voor het faillissement van Talking French. Sinds 2008 is de consument spaarzamer. 2014 was in ons land voor de retail het slechtste jaar ooit volgens Comeos. “Dat heeft onder meer te maken met de besparingsregering, de sociale onrust en de stijgende werkloosheid”, zegt Gino Van Ossel, docent retailmarketing aan de Vlerick Business School. “De klanten houden de hand op de knip, en de modesector voelt dat heel goed.”
Ook de klimatologische omstandigheden zaten niet mee. Painblanc: “De winter van 2014 was een ramp door het extreem zachte weer. Ook de voorbije winter werd het te laat koud. Dit voorjaar kwam de lente laat op gang en dus ook de verkoop.” Het winterseizoen weegt voor modebedrijven altijd zwaarder. “Je ziet vaak dat een slecht winterseizoen de doodsteek betekent voor labels en zelfstandige winkels”, aldus Van Ossel.
En dan zaten ook de wisselkoersen nog tegen, waardoor labels opeens meer moesten betalen voor wat ze maanden daarvoor hadden aangekocht in het Verre Oosten. Ook de prijs van katoen is gestegen. Xavier Painblanc hekelt ook de hoge loonkosten in ons land. Zelfs voor noodlijdende bedrijven is het bijzonder moeilijk om mensen te ontslaan.
Malaise in het middensegment
Die omstandigheden maken het lastig voor iedereen, maar vooral voor het middensegment. Dat scoorde sinds de jaren tachtig goed in ons land, maar het kreeg het de voorbije jaren erg lastig. “De voorbije jaren is de consument erg snel veranderd”, zegt Painblanc. “Vrouwen kopen nu ofwel goedkope, ofwel dure kleren.”
Annick Schramme, hoogleraar cultuurmanagement aan de Universiteit Antwerpen en de Antwerp Management School, bevestigt dat. “Traditioneel mikken de Belgische merken in het middensegment op de iets rijpere vrouw. Vorige generaties waren trouw aan hun favoriete merk, maar die loyauteit is verminderd. Ook vrouwen van dertig, veertig en vijftig zappen nu tussen goedkoop en duur. Talking French viel tussen wal en schip: het is niet spotgoedkoop, maar een luxueus imago had het ook niet.”
“Bovendien hebben ketens als H&M en Zara hun kwaliteit verbeterd. Ze kwamen met innovatieve, iets duurdere winkelformules zoals Cos en & Other Stories, die ook vissen in dat middensegment. Daardoor zitten veel merken in de tang: hun prijzen verlagen is geen optie, want die strijd kunnen ze niet winnen van de grote ketens. Hun merk opwaarderen is ook niet gemakkelijk.”
Karin Eeckhout
Lees het volledige artikel in Trends van deze week.
