Dirk De Cuyper (Resilux): ‘Het zwaarste werk is achter de rug’

© Jelle Vermeersch
Wolfgang Riepl
Wolfgang Riepl redacteur bij Trends

Jarenlang hield het aandeel van Resilux een winterslaap. Maar met de nieuwe verpakking Airopack verdrievoudigde de beurskoers in twee jaar tijd. Resilux verwacht dat Airopack binnen anderhalf jaar op volle toeren zal draaien.

Jarenlang hield het aandeel van Resilux een winterslaap. Maar met de nieuwe verpakking Airopack verdrievoudigde de beurskoers in twee jaar tijd. Resilux verwacht dat Airopack binnen anderhalf jaar op volle toeren zal draaien.

Op het bedrijventerrein wappert de Zwitserse vlag. Het is tekenend voor Resilux en zijn gedelegeerd bestuurder Dirk De Cuyper. Hij verborg nooit zijn voorliefde voor het Alpenland, waar hij in de jaren tachtig een decennium werkte. “Toch zou ik er niet willen wonen. Ik heb het moeilijk met het Zwitserse politieke beleid de voorbije vijf tot tien jaar. De soevereiniteit van het land is voor een stuk teloorgegaan. Je ziet almaar meer anti-Europese referenda. Ze krijgen dat pro-Europese beleid nu als een boemerang in het gezicht, via de dure Zwitserse frank.”

Bent u blij met het succes van Airopack, een milieuvriendelijk vervangproduct uit polyethyleentereftalaat (pet) voor de klassieke spuitbus of aerosol?

Dirk De Cuyper: “Airopack is een grote stap in een compleet andere richting voor ons bedrijf, met een heel innovatieve verpakking. Tot vandaag zaten we vooral gevangen in de drankensector, met harde petverpakkingen. Airopack verruimt onze horizon. Met polyethyleentereftalaat blijf je altijd in de drankensector, je gaat nooit naar de specialiteiten. Het is zeer boeiend, maar het blijft gestandaardiseerd. Met Airopack gaan we naar voeding, smeermiddelen, cosmetica, scheergel en medische toepassingen.”

Allemaal prachtig. Maar tot vandaag stapelt Airolux, de joint venture rond Airopack, de verliezen op: bijna 25 miljoen euro overgedragen verliezen bij de Zwitserse beursgenoteerde holding Airopack Technology Group. En Resilux gaf eind januari nog eens 25,6 miljoen euro voor kapitaalinvesteringen dit en volgend jaar.

Dirk De Cuyper: “Momentje. Dat is een toezegging die we deden, met ingebouwde drempels. Dat bedrag wordt niet automatisch besteed. Het gebeurt in fasen, in functie van de rendabiliteit en de groeisnelheid. Als Resilux dat bedrag leent aan de joint venture, is dat een bevestiging van het groeipotentieel van Airopack.”

Dat bedrag vonden we niet in het jaarverslag van Resilux, maar in dat van Airopack Technology Group. In het jaarverslag van Resilux lezen we alleen: “Ondanks de goede vooruitzichten is het tijdstip van het bereiken van het break-evenpunt nog te onzeker om te bepalen.” Airopack Technology schrijft nochtans dat uiterlijk vanaf 2017 winst wordt gemaakt. Waarom communiceert Resilux zo weinig over Airopack?

Dirk De Cuyper: “Airolux is een joint venture. Ik heb geen controle over Airopack Technology Group. En ik ben een conservatief ingestelde mens. Ik kijk altijd naar wat ons eventueel zou kunnen overkomen. Ik ben met Airolux zeer conservatief. Nochtans is het zwaarste werk achter de rug. We hebben de juiste structuren en de juiste mensen. Binnen 18 maanden draaien we op volle toeren.”

Nog iets waarover u eindelijk tevreden kan zijn. Al jaren eist u van de Europese Centrale Bank een goedkope euro.

Dirk De Cuyper: “Europa heeft veel te lang een te dure euro gehad. Ik heb nooit begrepen waarom. De Amerikaanse ondernemingen zien hun bedrijfsresultaten langzaam dalen. Ook de Chinezen hebben nu last van de goedkope euro. Met die dure euro heeft Europa zijn volledige industrie verplaatst naar China. In Europa koop je een iPod en een gsm uit China. Waar zijn we mee bezig? We kunnen nu goedkoop consumeren, maar we hebben wel onze hele werkgelegenheid geëxporteerd.”

“Een groot deel van onze industrie is verdwenen en verplaatst, niet enkel door de dure euro, maar ook door de zeer hoge loonkosten. Als we die willen terughalen, zullen we nog een pak moeten zweten. De petrochemie is weg. Zelfs Oost-Europa heeft dat probleem. Vroeger had je nog wat textielindustrie in Bulgarije, Roemenië, Turkije. Dat is allemaal verhuisd naar China en India.”

Wenkt de oplossing voor uw Griekse filiaal? Met de herinvoering van de drachme zou het weer heel competitief kunnen worden.

Dirk De Cuyper: “Dat zou toch leuk zijn als we er met vakantie gaan, niet? Drachme of euro: dat maakt toch weinig verschil? Onze machines zijn met euro’s betaald. Ze behouden hun waarde, want ik kan ze op een vrachtwagen zetten en naar België of de Verenigde Staten exporteren. De grondstoffen worden ook vandaag al geïmporteerd. Ook onze Griekse productie wordt voor 60 procent geëxporteerd. Het enige wat goedkoper zou worden, zijn de lonen. Ik was vorige week nog in Griekenland. Ik heb er urenlang gepraat met mijn werknemers. Dat was hard werken. Het waren moeilijke discussies. Grieken werken heel hard. Ik zou graag hebben dat de Belgen ook zo hard willen werken, en bovendien aan het loon van een Griek: 500 tot 600 euro per maand. En de levensduurte is er dezelfde als bij ons.”

Werken de Grieken harder dan de Belgen?

Dirk De Cuyper: “Langer. Meer uren. Ze werken gemakkelijk 48 uren. Ze zouden het liefst 60 uren werken, als ze zouden kunnen. Ze hebben de centen hard nodig. Griekenland is meer dan Ouzo en Sirtaki.”

Lees het voledige interview in Trends van deze week.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content