Deceuninck leek enkele jaren geleden een vogel voor de kat. Nu brengt CEO Tom Debusschere bij de West-Vlaamse producent van raam- en deurprofielen in pvc thema’s als diversificatie en acquisities opnieuw ter sprake.
Debusschere bewees na zijn benoeming in februari 2009 uit hard CEO-hout te zijn gesneden. Hij snoeide toen 630 jobs en sloot vier fabrieken. Een absolute noodzaak, want Deceuninck, in betere tijden een parel aan de Vlaamse industriële kroon, maakte zwaar slagzij.
Terwijl de aandelenkoers decimeerde, beklonk Debusschere een broodnodige kapitaalverhoging en spande een financiële levenslijn met de banken en institutionele beleggers die het bedrijf sindsdien via een reeks convenanten tot 2013-2014 in het gareel houden. Intussen moet Debusschere meer dan ooit rekening houden met de prijs van de grondstof pvc, die hoofdzakelijk is verbonden aan de olieprijs.
Hoe staat Deceuninck er nu voor? Debusschere: “We blijven voorzichtig. De prijzen van de grondstof pvc zijn al 15 maanden onafgebroken gestegen. De verwachting is dat ze ook blijven stijgen. Maar goed, onze filosofie is dat het onze verdomde plicht is als industrieel om onze efficiëntie voortdurend te verbeteren. Zodanig dat we de typische inflatie in lonen en alle andere kosten zelf kunnen absorberen en nog een goeie return kunnen bieden aan onze aandeelhouder. Als kunststofverwerker moeten we een serieuze stijging van de kosten van onze grondstoffen wel doorrekenen. Dat is ook het verhaal dat we vertellen aan onze klanten. Vorig jaar hebben we voor onze grondstoffen bijna 20 miljoen euro meer betaald dan in 2009. Als datzelfde bedrag er dit jaar nog eens bovenop zou komen, moeten we onze resultaten van 2011 toch wat beschermen en bepaalde projecten misschien een half jaar uitstellen. Zaaien naar de zak, zeggen we hier in West-Vlaanderen.”
Kunt u de prijsstijgingen doorrekenen aan de klanten? Debusschere: “Historisch gezien kan Deceuninck die altijd met een vertraging van drie tot zes maanden doorrekenen. Tot nu toe lukt dat dus, hoewel we al serieus boven het record zitten van september 2008, juist voor de val van Lehman Brothers. Als het nog verder stijgt, moeten we nog zien of het blijft lukken. Ik ga ervan uit dat het kan. Indien niet, nemen we andere maatregelen.”
Staan binnen een handvol jaren weer overnames op het programma? Debusschere: “Ja, maar waarschijnlijk niet in onze corebusiness in markten waar we al aanwezig zijn. Waarom? Als je in onze business overnames doet, leg je zes, zeven keer de ebitda op tafel. Maar om echte synergievoordelen te halen, moet je eigenlijk bijna nog eens zoveel spenderen in de twee à drie jaar na de acquisitie om de nieuwe klantenbasis over te zetten op je eigen platform. Anders haal je de synergievoordelen niet. Maar oké, dat is nog niet aan de orde. We zitten nog altijd met die druk van de grondstoffen. Intussen werken we op organische groei. We hebben nog overcapaciteit zodat we kunnen groeien zonder zware investeringen. Dus kunnen we de volgende paar jaren met meer omzet een goede profitability en operationele cashflow draaien, en daarmee versneld onze schuld afbouwen.”
Wat zou een nieuwe business kunnen zijn? Debusschere: “Veel (schatert). Neen, no comment. Ik reis veel en zie veel. China is niet uitgesloten. Maar het is te vroeg om daar een uitspraak over te doen.”
Be.L.
