Bruno Humblet leidt fusiegroep Bekaert-Bridon

Bruno Humblet krijgt de leiding over de fusiegroep Bridon Bekaert Ropes Group. Hij is sinds 2006 financieel directeur van de staaldraadgroep Bekaert.

De fusie van Bekaert en Bridon, twee spelers in staaldraad, leidt tot een groep met 600 miljoen euro omzet, 3000 werknemers en negentien fabrieken in elf landen. Bekaert verwerft met 67 procent de meerderheid van de aandelen in de fusiegroep. Het brengt zijn divisies staalkabel en advanced cords in. Met staalkabel is Bekaert vooral actief in de mijnbouw, de olie- en gassector en de sector van hijsmateriaal. Advanced cords staat voor fijne kabels voor transmissie-, transport- en hijstoepassingen voor onder meer de auto- en de liftenindustrie. Bridon, in handen van Ontario Teacher’s Pension Plan, maakt kabeldraad, strengen, staalkabels en synthetische kabels.

De twee bedrijven zijn complementair, ook in de ligging van hun fabrieken. Bridon is sterk actief in Europa en de Verenigde Staten, terwijl Bekaert veel meer wereldwijd verspreid is. Ook de Belgische Bekaert-fabriek in Aalter komt in de fusiegroep.

Bruno Humblet (50) wordt de gedelegeerd bestuurder van de fusiegroep. Vandaag is hij financieel directeur bij Bekaert. Hij volgde in oktober 2006 Bert De Graeve op, die toen CEO van Bekaert werd.

P&G-man

Voor hij naar Bekaert kwam, werkte Humblet bijna zijn hele loopbaan bij Procter & Gamble. Na studies handelsingenieur aan de VUB, ging hij in 1989 aan de slag bij het consumentenbedrijf. Hij had er diverse financiële functies, bij de productie, de internationale markten, de informatica, de audit. In zijn laatste post was hij directeur tresaurie voor Europa, het Midden-Oosten en Afrika.

Bij Bekaert beleefde Humblet aanvankelijk gouden jaren. Bekaert gooide hoge ogen met de productie van zaagdraad in zijn Chinese filiaal. Die draad wordt gebruikt bij het snijden van componenten voor zonnepanelen. Die markt was in trek, dankzij onder meer grootschalige subsidies in Duitsland en Italië. Die activiteit bezorgde Bekaert riante winstmarges. Het gevolg was een explosie van de beurskoers, met op 4 januari 2011 een toppunt van bijna 88 euro per aandeel.

Bruno Humblet bleef er nuchter bij. “We hadden op een bepaald moment een ebitdamarge van 45 procent in Azië. We hebben steeds weer herhaald dat zoiets onzinnig was, niet duurzaam. Dat kan niet in onze business: wij trekken draad.”

Lange weg naar herstel

De onderneming moest dan ook weer met beide voeten weer op de grond komen. Er volgde, onder meer in België, een herstructurering, met grimmige reacties van de vakbonden. De weg naar herstel blijft lang. De beurs reageert vandaag opgetogen op het fusienieuws. Maar het aandeel noteert nog steeds onder 27 euro, dat is iets lager dan begin dit jaar.

Initieel wou Bekaert in 2014 op de omzet weer een bedrijfswinstmarge van 7 procent halen. In 2012 was het een magere 3,4 procent. Maar Bekaert kreeg te kampen met een dalende conjunctuur. De recurrente bedrijfswinst kwam vorig jaar uit op ruim 5 procent. In de eerste helft van 2015 steeg die bedrijfswinstmarge wel naar bijna 6 procent.