Vorig jaar ontving de VDAB bijna 260.000 vacatures. Maar er werden veel meer jobs aangeboden in België. Paul Verschueren, directeur research & economic affairs van de federatie van hr-bedrijven Federgon, spreekt van één miljoen vacatures.
In 2017 steeg het aantal vacatures dat de VDAB ontving met 13,9 procent tot bijna 260.000, een record. Hoe bekijkt u dat als arbeidsmarktexpert?
PAUL VERSCHUEREN. “Het aantal vacatures ligt gewoon veel hoger. Die 260.000 zijn enkel de vacatures die rechtstreeks aan de VDAB worden gemeld. Met de uitzendjobs komen er al 700.000 bij. Veel bedrijven werken ook exclusief met private partners. Ook die vacatures komen niet op de VDAB-website. Het beeld van de vacaturemarkt is genuanceerder.
“Wij schatten dat in 2017 ongeveer 1 miljoen jobs via digitale kanalen werden aangeboden. In een krappere arbeidsmarkt heb je ook een multiplicatoreffect. Hoe moeilijker het is om een vacature ingevuld te krijgen, hoe meer vacatures geplaatst worden via meer kanalen en via meer partners. De digitalisering maakt het gemakkelijk om een vacature openbaar te maken. Het gebeurt via een muisklik. Waar we evenmin zicht op hebben, is de relatieve aantrekkelijkheid van kanalen. Is de aantrekkelijkheid van de VDAB toegenomen? En krijgt de dienst daarom meer vacatures binnen?”
Is de krapte op de Belgische arbeidsmarkt anders dan die van 2000 en 2007?
VERSCHUEREN. “De krapte is nu structureler. De jobmarkt groeit aanhoudend snel. De demografische evolutie maakt de vervangingsmarkt groter. Veel mensen van de babyboomgeneratie zijn aan het einde van hun loopbaan. Dan is er nog de jobtransformatie. Het werk van een magazijnier is niet meer te vergelijken met dat in 2007. Dat is een andere functie geworden met andere competenties. Het maakt de selectieprocedure niet altijd gemakkelijker.”
De economische groei is zeer arbeidsintensief: vorig jaar kwamen er 69.000 banen bij, met een economische groei van 1,7 procent. In 2007 bedroeg de jobgroei 71.000, maar bij een veel sterkere economische groei van 3,7 procent. Wat is uw verklaring?
VERSCHUEREN. “De werkgelegenheid neemt vooral toe in de industrie en de zorgsector of de non-profit. In die branches botsen we op de grenzen van de productiviteitsgroei. Onze industrie heeft al een stevige productiviteit. We hebben jaren na elkaar geen klassieke conjunctuurcyclus. Dat leidt tot een atypische situatie, waarin een groei van pakweg 3 procent niet meer vanzelfsprekend is.”
Het aantal openstaande vacatures stijgt, maar de werkzaamheidsgraad blijft onder 70 procent. Hoe pakken we die discrepantie aan?
VERSCHUEREN. “Het probleem zit volgens mij niet in de werkloosheid, wel in de inactiviteit. We kunnen het ons niet meer permitteren dat mensen zomaar worden uitgerangeerd. Ik stel vragen bij de complexiteit van de types werkzoekenden: actief, passief of aangepast beschikbaar. Het kan simpeler: ofwel ben je beschikbaar, ofwel niet. Daar zit een deel van het probleem. We moeten de inactiviteit terugdringen en die mensen weer in de arbeidsreserve krijgen.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier