“Ik heb de balans tussen werk en privé weleens verkeerd gelegd”

“Kunnen doctoreren, dat was een halve jongensdroom van mij. Toen ik anderhalf jaar geleden de vraag kreeg of BDO bereid was een doctoraatsstudent financieel te ondersteunen, ben ik daarom meteen gaan luisteren. Om tot de conclusie te komen dat ik dat doctoraat verdorie graag zelf wilde doen. Dus stapte ik naar de raad van bestuur om die in drie fases te laten wennen aan het idee.

“Eerst vroeg ik de leden of ze ook vonden dat BDO zo’n mooi initiatief moest ondersteunen. Het zou tenslotte gaan over de relatie tussen deugdelijk bestuur in een familiebedrijf en succes bij internationaal ondernemen. Ze stemden in. Mijn tweede vraag was of het niet beter zou zijn dat iemand van BDO het doctoraat zou doen, in plaats van een student die nog nooit een bedrijf had gezien. Mijn derde vraag hoefde ik zelfs niet meer te stellen. De collega’s voelden al dat ik mezelf kandidaat ging stellen. In drie seconden was het geklonken.

“Ondertussen probeer ik de onderzoeksvraag van het doctoraat zo duidelijk mogelijk te definiëren. Mijn promotoren weten dat ik de eerste twee jaar wel in een bepaald tempo zal functioneren, maar nog niet op kruissnelheid. Pas de laatste jaren van het doctoraat moet het sneller gaan. Het is dus niet zo dat ik er nu al de helft van mijn weekend aan spendeer.”

Strenger geworden

“Ik heb de balans tussen werk en privé in het verleden weleens verkeerd gelegd. Dat probeer ik nu beter te doen. Ik werk ieder weekend nog wel een paar uren, maar niet de hele tijd, zoals vroeger. Ik trok in die tijd zo veel mogelijk werk aan, omdat ik vond dat het sneller moest gaan. Nu weet ik dat snelheid relatief is. Ja, dingen moeten snel gaan, maar ze kunnen niet sneller dan ze kunnen. Soms moet je gewoon stap voor stap zetten in plaats van te lopen. Daarom ben ik strenger voor mezelf geworden. Terwijl ik vroeger tot 22 uur werkte om mijn mailbox op te ruimen, houd ik nu regelmatig veertig e-mails over die ik ook een dag of vier later kan beantwoorden.

“Ook fysiek heb ik mijn leven anders ingericht. Drie jaar geleden ben ik actief beginnen te wandelen. Ik zat minder goed in mijn vel, en Paul Van Den Bosch van Energy Lab heeft me toen geholpen daar wandelend verandering in te brengen. Ik heb bijvoorbeeld problemen in mijn privésfeer opgelost door te stappen en tijdens die momenten almaar opnieuw vragen te stellen aan mezelf. Na een tijd komen er dan wel antwoorden. Dat zijn misschien niet altijd de meest prettige antwoorden, maar ze komen wel.”

Samen ontbijten

“Sindsdien zet ik gemiddeld 9000 stappen per dag. Ik vertrek eerder naar klanten, om eerst nog een blokje rond te wandelen. Of ik parkeer mijn wagen aan het einde van de parking telkens als ik boodschappen doe. Tijdens het stappen neem ik de tijd om tot rust te komen. Het voordeel aan wandelen is dat je met niets anders bezig hoeft te zijn. Als je fietst, moet je op de weg letten. Als je wandelt, is dat veel minder het geval. Door de week stap ik alleen, in het weekend af en toe samen met het gezin. Mijn nieuwe echtgenote en ik hebben een samengesteld gezin met vier kinderen. Met hen spreken we af dat we na de wandeling een goede pint gaan drinken. Dat hoort erbij.

“Ik probeer heel veel tijd aan het gezin te besteden. We gaan regelmatig samen naar zee, we hebben een abonnement bij KRC Genk en we nemen vaak uitgebreid de tijd om samen te ontbijten. De kinderen studeren allemaal, dus zo’n ontbijt is een gelegenheid om elkaar alles te vertellen. Heel belangrijk, vind ik dat.”